Terapi süreci, sihirli bir dokunuş değil uzun bir yolculuktur ve çoğu zaman bu yolculuğa çıkmak için karar almak epey zorlu ve sancılı bir süreçtir. Yüzleşmek ile kaçmak arasında gelinen bir noktadan sonra karar alınsa da hala ayaklarınız geri geri gidebilir. Bunların hepsi çok doğal süreçlerdir. Başladıktan sonra kendinizi bir süre huzursuz, yorgun, mutsuz hissetmeniz de çok olağandır. Çünkü kendinizle ilgili zorlandığınız, hassas hissettiğiniz, yaralandığınız noktaları açmak hiç de kolay değildir. Ancak terapistiniz ile aranızdaki o güvenli bağ tıpkı bir bebeğin ebeveyni ile kurduğu sağlıklı ilişkiye benzer. Bu ilişki içerisinde duygularınızı dökebilmeniz için terapist şefkatle size kucak açar. Koşulsuz, şartsız, yargılamadan… Bu sürecin içerisine girmek için baş edemediğimiz noktaya kadar beklememiz gerekmez. Kişi kendisini keşfetmek için de bu yolculuğa çıkabilir. Terapi, tüm hayat yolculuğumuzda içsel farkındalıklarımızı arttıran, deneyimlerimizde bize geniş bir pencereden bakmayı sağlayan bir süreçtir. Bazen bu küçük farkındalıklar bile bize epey yol aldırabilir.