Çocuğunuzun ergenlik dönemi, sizin orta yaş döneminize gelebilir. Krizler yaşamak bu iki dönem için de kaçınılmaz olabilir. Tıpkı bir ergen gibi, orta yaş dönemindeki anne babalar da kendilerini:
Ben kimim?
Toplumdaki yerim nedir?
Şimdi çocuğum yetişkinliğe adım atmak üzereyken ben hayatımı nasıl düzenleyeceğim? Soruları ile meşgul bulabilirler.
Çocuklarınızı tanımakta zorlanıyor olabilirsiniz bu çok doğal çünkü henüz onlar da kim olduklarını bilmiyorlar. Keşfetme, bulma, özerk olma yolundalar.
O özerk oldukça anne/baba olarak ne yaşıyorsunuz?
Çocuğum ergenlik krizinde ben ise orta yaş krizinde miyim?
Artık size muhtaç değiller sanki üstelik onu koruyup kolladığınız parka götürmeye adadığınız yıllar geride kaldı. O bebekken daha çok işe yarar hissederdiniz. Önceden evde yalnız kaldıklarında ağlarlardı, şimdi ise sevinçten uçuyor olabilirler. Anne baba olarak bazen ikinci plana atılıyor hissedebilirsiniz. Bazen odalarının kapılarını bazense kalplerinin kapılarını size kapattıkların hissedebilirsiniz. Sınır koymak ve mahrem alan yaratmak isteyebilirler.
Vazgeçilmez olmanın verdiği o tatlı duygu değişebilir.
Geçmişte hayli rağbet görürken artık gözardı edilmek insana zor gelebilir. Anne baba olarak çocuklarınızın zaman zaman reddetmesini kişisel algılamamak gerekir.
Önemli olan aranızdaki ilişkiler. Aile sofraları sohbetleri, birlikte yapılan faaliyetler gibi düzenli gerçekleştirilen faaliyetler aranızdaki bağı güçlendirmeyi sağlar.
Unutmamak gerekir ki ergenler her ne kadar özerk olmak isteseler de kendilerini güvende hissetmeye, fiziksel ve manevi olarak yanlarında olmanıza ihtiyaç duyarlar.
Her ne kadar öncelikleri akranları gibi görünse de siz çocuklarınızın sığınacakları limanlarsınız.
