Ergenlik çocukluk ile yetişkinlik döneminin arasında kalınan, bireyin tam olarak hangi yöne gideceğini, hangi rolü seçeceğini bilmekte en çok zorlandığı bir dönemdir. Bu dönemde birey hem aileden uzaklaşıp kendi ilerleyeceği yolu seçmelidir. Bunu yaparken de içinde bulunduğu ortamın sosyal normlarını ve bireysel normlarını örtüştürebilmelidir. Onun için de sürekli denemeler yapar.
Deneme yanılma yolu ile gerçekte kendi tercihlerinin ne olduğunu anlamaya çalışır. Bir yandan da ebeveynlerine artık bağımsız bir birey olduğunu göstermeye ve onlardan belirli bir mesafede durmasına izin vermelerini ve onun bireyselliğini kabul etmelerini bekler. Bu dönem çoğunlukla hem aileler hem de ergenler için oldukça zorlayıcıdır. Çünkü sürekli değişen koşullarda ne yapmaları, nasıl davranmaları gerektiğini tam olarak kestiremezler.
Ergenlerin isyanı aslında bir yol arayışıdır; bu yolda ailelerinin uzaktan desteğine sonsuz ihtiyaç duyarlar ancak bu destek artık ergenin elinden tutmak, onu yetişkinin kendi bildiği doğru yola sürüklemesi şeklinde olmamalıdır. Ergenlerin belirli sınırlar dahilinde hata yapmasın da olanak tanıyabilecek bir desteğin hep olması gerekir. Bu süreçte her hem aileye hem ergenin kendisine eşit mesafede duracak bir terapist ile sürdürelecek bir psikoterapi çalışması aile için güven ve huzurlu bir ortam, ergen için de kendi sorumluluğunu alıp, bireysel yönelim ve tercihlerini gerçekleştirecek bir yol açacaktır.
