YEMEĞİN DUYGUSAL ANLAMI: DUYGUSAL YEME DAVRANIŞI
YEMEĞİN DUYGUSAL ANLAMI: DUYGUSAL YEME DAVRANIŞI
Yemeğin sadece fizyolojik değil, duygusal bir dili de vardır.
Hepimiz zaman zaman kendimizi stresli, üzgün veya sıkılmış hissederken atıştırmalıklara yönelmişizdir. Bazen bu dururum, duygusal zorlanmaların ana baş etme yolu haline gelir. Yani artık yemek fiziksel doygunluk için değil, hissettiğimiz boşluğu doldurmak için yenmeye başlamaktadır. Duygusal yeme, sadece bir beslenme alışkanlığı değil; bastırılmış duyguların, stresin ya da öz değer sorunlarının bir yansımasıdır.
Duygusal Yeme Nedir?
Duygusal yeme, kişinin duygusal zorlanmalara karşı tepki olarak yemek yemesi durumudur. Fizyolojik bir açlıkla değil, psikolojik ihtiyaçlarla tetiklenir. Kişi gerçekten aç olmasa bile bir şeyler yemek, geçici bir rahatlama veya kontrol hissi sağlar. Ancak, bu rahatlama kısa sürelidir. Sonrasında suçluluk, pişmanlık ve utanç duyguları sıklıkla eşlik eder.
Duygusal Yeme Davranışını Tetikleyen Duygular Ve Nedenler
- Stres
- Yalnızlık ve boşluk hissi
- Mükemmeliyetçilik ve öz eleştiri.
- Çocukluk Deneyimleri
- Kendini ödüllendirme alışkanlığı.
Duygusal Açlık Ve Fiziksel Açlık
- Duygusal yeme davranışını fark edebilmek için öncelikle fiziksel açlık ve duygusal açlığı ayırt edebilmek gerekir.
Fiziksel Açlık
- Fiziksel açlık, yavaş yavaş ortaya çıkar.
- Her tür yiyecekle fiziksel açlık giderilebilir.
- Fiziksel olarak doyum kapasitesine ulaşıldığında durulabilir.
- Beslenme sonrasında suçluluk hissi olmaz.
Duygusal Açlık
- Duygusal açlık, birden biri gelir.
- Tatlı, fast food gibi belirli yiyecekler istenir.
- Herhangi bir doyma hissi oluşmaz.
- Beslenme sonrasında suçluluk ve pişmanlık hissi oluşur.
Duygusal Yeme İle Baş Etme Yolları
- Duygusal yemede en temel sorun kişinin duygularının anlamak, ifade etmek ya da düzenlemek yerine, yemekle bu duygularını örtmeleridir. Bu sebeple
neden yemek yediğini ve hangi duygularla yemek yediğinin farkına varmak.
- Duygusal şekilde yemek istediğinde alternatif baş etme yolları geliştirmeye çalışmak. Örneğin; yürüyüş yapmak, yazı yazmak, nefes egzersizi yapmak vb.
- Baş edilemeyen noktada profesyonel destek almak.
Sonuç olarak yemek, kişiyi bir süreliğine iyi hissettirse de asıl ihtiyacı olan şey, o duygunun görülmesi ve anlaşılmasıdır. Bu farkındalıkla birlikte kişi temeği bir kaçış aracı olarak değil; bedeniyle bağlantıda kalmanın doğal bir parçası olarak deneyimlemeye başlar.
