Uzm. Psk. Esra Keçeyapan

İlişkilerimde hep daha çok veren bendim. Yoruluyordum, kırılıyordum ama gitmeye cesaret edemiyordum. ‘Onsuz yapamam’ inancı hayatımı kilitlemişti. Esra Hanım, beni suçlamadan, acele ettirmeden, saygıyla eşlik etti bu sürece. Değerimi, sınırlarımı, ihtiyaçlarımı yeniden keşfettim. Şimdi birine tutunmak yerine, yan yana yürümeyi seçiyorum. O bağımlı döngüden çıkmak benim için en büyük özgürlüktü.

Bazen sanki kendimin dışındaymışım gibi hissediyordum… hiçbir şey bana ait değilmiş, hayat film şeridi gibi akıp gidiyormuş gibi. Bu hali anlatmak bile zordu. Esra Hanım bana ilk kez bu duygunun ne kadar gerçek ve anlaşılır olduğunu hissettirdi. Seanslarda hem bedenimi hem zihnimi yeniden bir araya getirmeyi öğrendim. Topraklanmayı, yavaşlamayı, kendime dönmeyi… Şimdi o kopmalar çok daha nadir, çok daha hafif. Hayatıma yeniden ‘ben’ olarak katıldım.

İçimde biriken öfkeyi yönetemiyordum. Patlamalar yaşıyor, sonra suçlulukla kendime çekiliyordum. Dışarıdan sert, içeriden kırılmış bir insandım. Esra Hanım’ın yaklaşımı bana öfkenin bir düşman değil, bir işaret olduğunu öğretti. Neye kızdığımı, neye ihtiyaç duyduğumu, neden tetiklendiğimi anlamaya başladım. Şimdi herhangi bir olayda eskisi gibi dağılmıyorum. Daha sakin, daha farkında ve daha dengeliyim. Öfkem artık beni yönetmiyor. Ben onu yönetiyorum çok şükür ki.

Yıllardır ilişkilerimde aynı sorunla karşılaşıyordum ama nedenini bir türlü bulamıyordum. Meğer çocukluğumda içimde biriktirdiğim yaralar, yetişkinlikteki seçimlerimin gölgesine dönüşmüş… Esra Hanım, öyle yargılamayan, öyle anlayan bir yerden yaklaştı ki kendimi ilk kez dürüstçe gösterebildim. Seanslarda geçmişimle yüzleştikçe hem hafifledim hem netleştim. Bugün ilişkilerimde daha sağlıklı bağlar kurabiliyorum. O derin döngülerden kurtulmak gerçekten mümkünmüş.

Aldatılmanın ardından içimdeki her şey sanki yere dökülmüş gibiydi. Kendime dair inancım, gücüm, değerim hepsi paramparça olmuştu. Korkuyordum… bir daha kimseye yaklaşamam sanıyordum. Esra Hanım ile çalışmaya başladığımızda önce kalbimdeki yarayı kabul etmeyi, sonra da kendimi yeniden kurmayı öğrendim. Bana kendimi hatırlattı… unuttuğum değerimi, görmediğim gücümü gösterdi. Bugün ‘ben iyiyim’ diyebiliyorsam, bu onun bana açtığı alan sayesinde. Hayatımda yeniden ışık yandı diyebilirim. Çok ama çok teşekkür ediyorum.

İş yerinde sürekli koşmak zorunda hissediyordum; hep daha fazla, hep daha iyi, hep daha hızlı… Gün sonunda yorgunluktan düşüyor ama yine de hiçbir şey yapmamışım gibi hissediyordum. Tükenmişlik o kadar içime işlemişti ki nefes almak bile yoruyordu. Esra Hanım’la yaptığımız seanslarda önce durmayı öğrendim. Daha sonra sınırlar koymayı, kendim için ‘hayır’ demeyi, işi hayatımın tamamı sanmayı bırakmayı… Şimdi daha düzenli, daha huzurlu ve daha dengeli bir yaşamım var. İyi ki hayatıma onun bilgisi donanımı değmiş. Beni bambaşka biri yaptı. Sevgiler saygılar Esra hanım.

Sürekli bir şeyleri kontrol edip denetlemeye çalışmaktan hayat elimden kaçıyordu. İlişkilerim geriliyordu, zihnim yoruluyordu, bedenim tükeniyordu. ‘Kontrol bende olmazsa her şey dağılır’ inancıyla yaşıyordum. Esra hocayla çalışırken kontrolün aslında bir savunma olduğunu, güven duygusunun ise zamanla geliştiğini öğrendim. Şimdi her şeyi yönetmek zorunda hissetmiyorum; hayatın kendi akışına biraz yer bıraktığımda daha huzurluyum.

İlişki içindeyken sürekli korkum vardı: Ya giderse? Bu yüzden hep veren, hep fedakâr, hep sessiz olan taraf bendim. Yıpranan ben oluyordum ama vazgeçemiyordum. Esra Hanım ile yaptığımız seanslar, beni kendime döndürdü. Korkularımın kökünü, geçmişteki yaralarımı, tekrar eden döngülerimi fark ettim. Şimdi kendimi de ilişkilerimi de daha bilinçli yönetiyorum. Ben değişince, ilişkilerim de değişti. Karşımdaki kişi de…

Topluluklara girmek benim için kabus gibiydi. Kalabalık bir ortamda konuşmak, hatta sipariş verirken bile sesimin titremesi beni öyle yoruyordu ki kaçış yolları arayıp duruyordum. Esra Hanım’ın yönlendirmeleriyle önce bedenimi anladım, sonra zihnimin kurduğu senaryolarla mücadele etmeyi öğrendim. Bugün hala çekingenim ama artık hayatımdan kaçmıyorum. İnsanlarla temas etmek beni eskisi gibi korkutmuyor. Bu benim için çok büyük bir başarı.

Sevdiğim birini kaybettikten sonra zaman durdu sandım. İnsanlar ‘hayat devam ediyor’ dedi ama içimde hiçbir şey devam etmiyordu. Günler aynı, ben aynı, acı aynı… Esra Hanım ile seanslarda acıyı saklamadan anlatabileceğim güvenli bir alan buldum. Yasın bir süreç olduğunu, acele edilmemesi gerektiğini, kimseyi ‘unutmak’ zorunda olmadığımı öğrendim. Şimdi hem kaybımla barışık hem de hayatla yeniden temas hâlindeyim. Bu süreç olmasaydı buralara gelemezdim.