Ezgi Hanım merhaba, günlerdir içimi kavuran bir sorun ile baş etmekte zorlanıyorum. Yaklaşık 3 ay önce tanıştığım erkek arkadaşım ile birtakım anlaşmazlıklar doğrultusunda ayrılmayı seçtik. 1 ayı aşkın süredir birlikte değiliz fakat bu süre zarfında ben, hatalarımızı konuşabileceğimizi, neden ve sonuçlarını irdeleyebileceğimizi ona anlatmaya çalıştım. Kendisi kimi zaman artık korktuğunu istemediğini kimi zaman ise yalnızca sessiz kalmak istediğini söyledi. Benim geçen zamanda ona sevgim azalmadı. Pişmanlık duyduğum ve beni vicdan azabına gark eden durum ise bu 1 ay içinde biri ile yakınlık söz oldu. (Belli bir noktaya kadar.) Şimdi işin içinden çıkamıyorum, o kişi ile asla görüşmedik buna imkan da tanımam. Eski sevgilim birkaç gün sonra artık sağlam adımlar atarak iyi bir zeminde tekrar konuşabileceğimizi söyledi. Ezgi Hanım ben ne yapacağım? Onun yüzüne nasıl bakacağım? Böyle bir şey benim adıma tekrarlayıcı bir hareket değildi, daha önce kimse ile sadakat sorunu yaşamadım. Ama bu bir sadakatsizlik mi onu da bilmiyorum çünkü sevgili değiliz o ara. Fakat şu hal benim yüreğimi yakıyor. Sevdiğim insan ile donanmayı kabul edip Erdemli mi kalayım yoksa onun ile iyi bir başlangıca evet mi diyeyim? Şimdiden teşekkür ederim…
Merhaba, ayrılık zamanı yaşadığınız olay belli ki anlık gelişen bir durum olmuş. Ne kadar ayrıyken yaşamış olsanız da sevgilinize bunu açıklamak negatif karşılanabilir. Açıkçası anlatıp anlatmamak size kalmış ancak; böyle bir durum yaşandı diye, sevgilinizle barışmaktan ve sağlam adım atmaktan lütfen çekinmeyin. Bu küçük hikayenin sizi ve mutluluğunuzu (sevgilinize karşı pozitif hisler beslediğinizi varsayiyorum) engellemesine izin vermeyin. Sevgiler