Günümüzün en önemli sorunlarından birisi de evlilik sürecinde eşler arasında yaşanan iletişim problemleri. Kişiler arası ilişkilerle ilgili birçok yazı okumuşsunuzdur.’’ Okudukta ne oldu’’ diyebilirsiniz:) O zaman biraz farklı açıdan bakmaya, sizleri de fazla sıkmadan birkaç cümle de biz söylemeye çalışalım...
Sevgili okuyucularım, biz evlilik sürecinde kavga olmaz, tartışma olmaz, iletişimde problem olmaz, olamaz demeye çalışmıyoruz, sakın yanlış anlaşılmasın:) evlilik ve ilişki sürecinde bu tarz durumlar ile büyük bir çoğunluğumuz karşılaşmışızdır, bu durumlar ile karşılaşmayanlara da tuhaf tuhaf bakmış, kavgasız gürültüsüz bağır çağır olmadan ilişki mi olur, evlilik mi olur diye de kınadığımız bile olmuştur. Ama ne yazık ki, bu konu hariç her kınadığımızı yaşarız… :)
İlişki veya evlilik sürecinde, kadın veya erkek her ikisi de birbirlerini suçlayabilir. Problemin kaynağının temel sebebinin eşinin tavır ve tutumları olduğunu söyleyebilir. Çok önemli bir kısmımız ,problemin kaynağının biz olacağını kabul etmez,edemez!. Bir düşünelim bakalım, hafızalarımızı yoklayalım. Hangimiz bu konuda öz eleştiri yapıyoruz, hangimiz sorunların kendi hatalı tutum ve davranışlarımızın sebep olduğunu kabul ediyoruz, kabul etme cesaretini gösterebiliyoruz… Çünkü en önemli sorunumuz; hatamı kabul edersem, öz eleştiri yaparsam, ''pardon aşkım!,bundan sonra daha dikkatli davranacağım’’ dersem, hayatımın en büyük yanlışını yapıp eşimize tabiri caiz ise ’’yüz vermiş, paye vermiş '' oluruz dimi !!!
İşte bizi ilişkide en fazla yıpratan durumların başında bu şekilde düşünüyor olmamız gelir. İletişimde ki aksaklıkların devamı, problemlerin büyümesi ve devam ettirilmesi, geri adımı atılmamasının en önemli sebeplerinden biri diyebiliriz.
Şunu unutmamız gerekiyor; iki farklı özellikte yaratılan kadın ve erkeğin, iki farklı kültür ile büyüyen, farklı farklı ebeveyn tutum ve davranış ile yetiştirilmiş, ayrı gelişimsel süreçleri olan ve farklı karakter yapılarına sahip olduklarını düşündüğümüzde iletişimde problem olmaması beklenemez.
Bizim gayemiz bu kadar farklılıkları sorun olarak değil, zenginlik olarak görebilmek, birbirimizi değiştirmeye çalışmadan, birbirimizi kabullenerek yaşama eşlik edilmesini sağlayabilmektir.
