NASIL PSİKOLOJİK ACI ÇEKERİZ?

Öfkemiz, fiziksel ya da psikolojik acıyı vermeyi hedefler.

Her ne kadar fiziksel incinme duyumları psikolojik incinme  yaşantılarından oldukça farklı olsa da bu iki acı genel hatlarıyla birbirine paraleldir.

Fiziksel acı çevresel sinir uçlarının uyarılmasından kaynaklanır ve uyarıcının bulunduğu alanla sınırlıdır. Psikolojik bir acımız ( örneğin üzüntü ya da kaygı) olduğunda, bu acıyı hissettiğimiz belirli bir alanı işaret edemeyiz, fakat bu acı fiziksel acı kadar gerçek, hatta ondan daha fazla rahatsız edicidir.

Bu farklılıklara rağmen fiziksel ve psikolojik acı bazı benzer etkiler taşır. Örneğin, yapılan bir hakaret de yüze atılan tokat gibi acı ifadesine yani yüzdeki kasların gerilmesine neden olur.

Kötü bir haber almak kan basıncında ani düşme hatta bayılma nöbeti gibi fiziksel şoka benzeyen tepkiler üretebilir.

Çiftlerden biri diğerine ayrılmak istediğini söylediğinde sanki ona vurmuş gibi terkedilen kişinin bedeni kaskatı kesilir. Psikolojik travmayı anlatmak için ‘yüzüme bir tokat gibi indi’ ya da ‘mideme yumruk yedim sanki’ gibi bedensel benzetmeleri veya metaforları sıklıkla kullanırız.

Hem mecazi hem de gerçek bir tokat, benzer mesajlar iletir ve benzer tepkileri harekete geçirir. Burada önemli olan fiziksel ve ya psikolojik travmaya atfedilen ANLAMDIR.