Her mutsuzluk depresyon değildir!
Depresyonda çökkün duygulanım, enerji azlığı ve ilginin ya da alınan zevkin kaybı çekirdek özelliklerdir. Konsantrasyon azlığı, özgüven azalması, suçluluk duyguları, karamsarlık, kendine zarar verme ya da özkıyım düşünceleri, uyku düzeninde bozulma, iştah değişiklikleri ve cinsel istekte azalma diğer sık görülen belirtilerdir. Sosyal ve mesleki işlev bozulur. Depresyon tanısı koyulması için bu belirtilerin birkaçı en az iki hafta sürmelidir. Her depresyon atağı farklı şiddette olabilir. Belirtilerin sayısı, tipi ve yoğunluğu, depresyonun şiddetini belirler; hafif, orta ve şiddetli olarak üç gruba ayırılmıştır.
Depresyonun alt tipleri şöyle tanımlanmıştır. Yukarıda ifade edilen belirtilerin birkaçının 2 yıl ya da daha uzun süre tam olarak varolması halinde kronik majör depresyondan söz edilir. Depresif belirtilerin belirli bir mevsimde düzenli olarak başlaması ve düzelmesi şeklindeki örüntü mevsimsel affektif bozukluk olarak isimlendirilir. Depresif atak doğumdan sonraki 4 hafta içinde başlarsa post partum depresyon olarak isimlendirilir. Depresyon atağında varsanı ve sanrılar şeklinde psikoz belirtileri görülürse, psikotik özellikli depresyon olarak isimlendirilir. Duygudurumun tepkisel oluşu, aşırı uyuma, aşırı yeme, insanlar arası ilişkilerde reddedilme duyarlılığı, atipik özellikli depresyon olarak adlandırılır. Tepkisel olmayan duygudurum, zevk alamama, kilo kaybı, suçluluk, psikomotor gecikme ve ajitasyon, duygudurumun sabah kötüleşmesi, sabah çok erken uyanıp yeniden uyuyamama gibi belirtilerle seyreden alt tip ise melankolik depresyon olarak isimlendirilir.
Depresyon kadınlarda daha sık görülmekte. Her 10 kadından 2'sinde, her 10 erkekten 1'inde depresyon görülmekte. Hastaneye başvuran her 10 kişiden 1'inde depresyon görülmekte. Depresyon altı aylıktan yaşamın son noktasına kadar yaşamın herhangi bir döneminde başlayabilir.
