"Eğer bencil olursam kimse beni sevmez"
"Çocuğum! ver oyuncağı çok ayıp, o kardeş"
"Annem - babam benimle yeterince ilgilenmiyor. Benden memnun değiller. Onları memnun etmeliyim"
"İnsanları kırmamalıyım"
"Annem-babamın bana ihtiyacı var. Onların ihtiyaçlarını karşılamalıyım!"
"Söz dinleyen uslu bir çocuk olursam beni severler"
"Ah yazık! Vah vah! Tüh tüh!" Bu cümlelerden biri zihninde dolanıyorsa bencillikle ilgili oturup düşünmen gerekecektir. Bencillik, çoğunlukla olumsuz yüklüdür. Yani olmaması gereken, yapılmaması gereken olarak algılanır. Bu yüzden "kendini sevmek bencilliktir" lafını sıklıkla duyacaksın. Bu cümleler zihninde patinaj çekecek. Kendinle ilgilendiğinde, kendi isteklerini başkalarının istekleri önüne koyduğunda yoğun bir huzursuzluk hissedeceksin. Erdemli olanı yapmıyor olacaksın. Sana iyi bir haberim var. Herkes bencillikten korkmuyor!
.
Bencilliğe bakışını değiştirmelisin. Neden kötü olsun ki? Biri seni sevdiğinde bunu olumsuz olarak görmüyorsan, sen kendini sevdiğinde bu neden olumsuz olsun? Bir başkası ihtiyaç sahibi olabiliyorken senin neden ihtiyaçların olmasın? Sen kırıldığında bunu kaldırabiliyorken bir başkası neden kaldıramasın? Sen de memnun olmadığın bir durumda mızmızlanıyorken bir başkasının mızmızlanmasının kötü tarafı ne? Sevilmek.. Onay görmek.. Saygı görmek... İyi bir insan olmak... Asıl ihtiyacın ne? Bencillik olmayarak hangi ihtiyacını karşılıyorsun? Sevilmek, onaylanmak, iyi bir insan olmak senin bencillik yapmamana bağlıysa ve bir başkası sen bencil olmadığın için seni sevecekse buna değer mi?
.
Aşırı empatik bir mizacın varsa bencil olamazsın. Empatiyi indirmelisin. İnsanlar sandığın kadar kırılgan, sevmeye isteksiz, terketmeye hazır olmayabilir. Sürekli kendine yatırım yapman elbetteki ilişkilerini zedeleyecektir, karşıdakini incitecektir (OLUMSUZ BENCİLLİK) ancak bir yatırım yapıyorsan karşılığını beklemelisin ve bunu bencillikle alabilirsin. Yoksa sürekli başkasının ihtiyaçlarını karşılarsın. Yani dengeli bir bencillikten bahsediyorum. Bu nedenle "Kendine veya bir başkasına zarar vermeyen bencillik insana mutluluk verir".
Bencillik korkusu - hayır diyememe
