Güneş alan, su verilen, sevgi sözcükleri duyan bir bitki var. Neden solmaya başlamış ki? Oysa her şeyi tam gibi. Eksik olan ne ki soluyor? Yerini mi sevmedi? Değiştirelim. Suyumu fazla geldi azaltalım. Suyu çok mu geldi biraz fazla verelim. Güneşte çok mu durdu güneşte kalma süresini azaltalım. Hiç güneş almıyor mu güneşlenmesini sağlayalım.

Bazen çaba gösterirsin ama çözümü yanlış yerde ararsın. Çabalayınca her şey olur, emekler boşa gitmez(mi gerçekten). Bazen boşa giden sadece çaba olmaz zaman, enerji ve yapamadıkların. O halde çözümü doğru yerde aramaya başla.

Bitkinin toprağını havalandırdığında o kocaman taşları göreceksin. Meğer o taşlar bitkinin solmasına neden oluyormuş. Sorun en temelde imiş. Sorun köklerinin kuruyor olmasıymış. Sonra tek tek temizlersin o taşları.

Tıpkı hayatta böyledir işte. Temizlemen gerekenleri bulmak için köke inmen gerekir. Kökteki var olanı özgürleştirdiğinde rahatlayacak ve yeniden doğmaya başlayacaksın. Var olanla birlikte özüne ulaşmış ve var olmanın bilincinde olmak kısmının yanında tamamıyla var olmayı hissedeceksin.

Bitki tekrar yeşerecek ve sen de var olacaksın. Varlığını, özünü unutma. Var ol..

Psk.Dan.Melike ORÇAN