Çocuklarda davranış bozuklukları belli içsel çatışmalar sonucu meydana gelir. Çocuğun karşılanmayan sevgi, ait olma, güvenlik vb. ihtiyaçları davranış problemlerine bürünüp karşımıza çıkabilir. Bu problemlerden bazıları küfür, çalma, saldırganlık, hırçınlık, inatçılık, yalan söyleme olarak karşımıza çıkabilir. Davranış bozukluklarının birçok nedeni bulunabilir. Dikkat çekme isteği, kitle iletişim araçlarının olumsuz etkileri, büyüdüğünü gösterme isteği, ebeveynleri şaşırtma amacı, arkadaşları tarafından kabul görme arzusu gibi nedenleri bulunabilmektedir.
Davranış bozukluğu görüldüğü takdirde ebeveynlere belli görevler düşmekte ve çocuğa etkili yöntemlerle yaklaşmak gerekmektedir. Dayak atmak, bağırmak, küsmek, cezalandırmak olumsuz davranışları ortadan kaldırmamaktadır. En etkili yöntemler olarak olumsuz davranışı görmezden gelme, alternatifler sunma, ödülü geri çekme, sevdiği şeylerden mahrum bırakma ve sözlü uyarılarda bulunmaktır. Ayrıca çocuklar ebeveynlerini birebir kopyaladıkları için ebeveynlerin çocuklarına model olarak kendi davranışlarını düzeltmesi de gerekmektedir. Çocuğun olumlu yönlerinin desteklenmesi ve ödüllendirilmesi de önemli bir yöntemdir. Çocuk, yetenek ve ilgi alanlarına ait sosyal aktivitelere yönlendirilmeli, yaşına uygun sorumluluklar verilmelidir. Çocukla olumsuz davranışlar gösterdiğinde ilgilenilmesi olumsuz davranışlarının pekişmesine yol açacağından olumlu davranışlar gösterdiğinde ilgilenilmelidir.
Çocuk her anında ailesinin yanında olacağını bilmeli ve kendini açabilmelidir. Kabul edildiğini gören çocuklarda davranış problemlerinin de azaldığı gözlenmektedir. Tüm bunlara rağmen çocukta davranış problemlerinin devam ettiği gözleniyorsa bir uzmandan yardım alınmalıdır.
