"Sen benim seni sevdiğimi bilirsin"
"Ne yani sevgimi gösteremiyorum diye sevmiyor mu oluyorum?"
"Sen benim en yakınımsın bilmiyor musun?"
"Güzel söz söylenmeyince sevilmiyor mu?"
"Boşuna alınganlık yapıyorsun"
"Sürekli seviyorum mu demem lazım neden uzatıyorsun?"
-Cevaben yazarın şu cümlesini kullanayım öyleyse;
-Bu duvarda beni seviyor olabilir, bilemem.
Aslında sevgiye en çok ihtiyacı olan en yakınlarımızdır, görmeyiz. Görmek istemeyiz. Çaba sarfetmek belkide gereksiz gelir. Halbuki insan sevdikçe mutluluk saçar, etrafınıda mutlu etmeye başlar ki etrafı mutlu oldukça yaşam alanı güzelleşir. Ve bundan doyum sağlar. Biz ise hep ,ilgiyi en yakınımızdan esirger , uzağımızdaki insanlara meyleder sevildiklerini göstermeye çalışırız. Zira onlar bizi tanımazlar kendimizi tanıtmaya sevildiklerine ikna etmeye çalışırız. Aynı zamanda seviliriz de...Böylelikle sevildiğine ikna olurken sevildiğimize ikna olur rahatlarız.
Peki en yakınındaki?
O zaten seni seviyor ve sende seviyorsun değil mi? Kanıtlama ihtiyacı duymuyorsun o zaten yanındadır...
ASLINDA YAVAŞ YAVAŞ YİTİRİYORUZ!
Farkına bile varmıyoruz...
Unutmamalı; sevginizi görmeye ve güçlenmeye en çok en yakınımızdaki ihtiyaç duyar.. ki ilişkiler sağlıkla ilerleyebilsin..
Hadi onu ne kadar sevdiğini hatırla ve hatırlat.
ZİRA VAROLUŞTA ÖLÜM TEK GERÇEKTİR!
Bir ikindi vakti, Trabzon
