Değişim ve dönüştürmenin ve uyumun bir süreci vardır.
Değişim, kendiliğinden oluşan, değiştirmek ise dolaylı olarak başka şeye dönüştürme halidir. Birey olarak gelişime, değişime uyum yapmak zordur. Öncelikle değişime direnç gösterir uyum yapmakta zorlanırız. Değişim ile birlikte ruhsal, fiziksel çeşitli uyum sorunları yaşarız. Bu süreç bir süre sonra değişime olan bizde direncimizi kırar ve değişime gelişime uyum sağlarız.
Karşımızdakini değiştirebilme gücümüz var mı?
Bazen de ilişkilerde karşıdakini olduğu gibi kabul etmek yerine onu değiştirmek isteriz. Kendimiz gibi düşünsün isteriz. Bu gerçekleşmediğinde onu suçlar ve tepki gösteririz. Anne babalar çocuklarını, eşler birbirini, arkadaşlar birbirini değiştirmeye çalışır. Değiştirme amacı ise hep kendi istediği gibi olsun ister. Çünkü kendisinin düşüncesi doğrudur ve onun iyiliğini içindir. Değiştirmek istenen kişi hatalıdır. Aslında bizler karşımızdakini düşünmeyiz. Bize göre düşüncesi yanlış ise bunu asla kabul etmeyiz. Diğer taraftan değiştirilmeye çalışılan birey ise mutlu değildir. Bu sürecin sonucunda kaos oluşur. Çünkü kişi değişimi kendi istemediği sürece kimse onu değiştiremez ve istediği sonucu alamaz.
Bir insan ne zaman değişir?
Yaşam içinde kendimizi tanıyarak kendi içimizde değişim yapabiliriz. Bireyleri de oldukları gibi kabul ederek sınırlarımızı çizdiğimizde, ilişkilerimiz de daha kuvvetli ve daha mutlu oluruz. Bireyler değişim yapmak istediğinde onlara destek vererek onların değişim sürecine katkımız olur.
Unutmayalım ki yaşamda her canlı özel ve özgündür. Yaratıcı yaratılanı özgür iradesine bırakmıştır. Karşıdaki kişiyi değiştirmeye çalışmak özgür iradesine müdahale etmek demektir. Bunun sonucuna ulaşmak ise mümkün değildir.
