Son yıllarda fazlasıyla rastladığım çocuk istismarı haberleri ve beraberinde duyduğum rahatsızlıktan ötürü bu yazıyı yazarak ebeveynleri bilgilendirmek istedim. Halk dilinde “sübyancılık” olarak bilinen “pedofili” çoğu insan tarafından üstü kapatılarak varlığı inkar edilen, ağır bir çocuk istismarıdır.
Pedofili hastaları çoğunlukla çocukluk yıllarında bir istismara maruz kalarak, bunu saklayan ve ilerleyen yıllarda yarım kalan bu travma ile tekrar yüzleşerek, merak giderme peşinde olan kişilerdir. Ancak çocuklukta bu durumu kontrol etme yetisinden mahrum kaldıklarından, çocuklara cinsel saldırılarda bulunarak travmalarını yeniden yaşamak isterler ve bu defa usta olma gayesi taşırlar. Yaşanan bu rol değişikliği, onları üst düzeye çıkarır ve artık kendilerince mağdur değil mağrurlardır. Bu durum tekrarlandıkça ise zevk almaya başlarlar.
Tanı ölçütlerine baktığımızda pedofili tanısı konabilmesi için cinsel etkinlikte bulunan kişinin en az 16 yaşında olması gerekmektedir. Bu kişinin cinsel istismarda bulunduğu çocuklardan en az beş yaş büyük olması aranan ikinci belirtidir. Şahsın çocuklara yönelik cinsel dürtü ya da düşlemlerini denetleyememesi İse bizi tanıya götüren son belirtidir.
Günümüzde pedofili için kesin bir tedavi henüz söz konusu değildir. Ancak bu hastalığa sahip kişiler için dürtü ve davranışları kontrol etmeye yönelik önlemler alınabilir.
Çocuk istismarı denildiğinde yalnızca cinsel anlamda bir boyut akla gelmemelidir. Çocuğa yapılan fiziksel istismar, duygusal istismar ve ihmal de bu boyutun içine girmektedir. Ancak cinsel anlamda yapılan istismarlar anlaşılması ve açığa çıkarılması en zor olanıdır. Bunun sebebi ise çocuğun bunu anlayacak olgunluğa erişmemesi, farklı yorumlaması veya utanç duyarak gizli tutmak istemesinden kaynaklıdır.
Çocuklarımız en çok güven duydukları insanlara karşı korunmasızdırlar.
Değerli anne ve babalar birçok insan pedofili hastası olan bireyleri üstü başı dağılmış, yaşını başını almış, sapa yerlerde yaşayan ve yalnızca sokaklarda yaşayan çocukları seyreden insanlar olarak düşünürler. Ancak pedofiller kimi zaman kapı komşumuz, çok güvendiğimiz arkadaşlarımız, çocuk bakıcıları, öğretmenler, doktorlar, servis şoförleri ve hatta aile bireyleri olarak karşımıza çıkabilmektedir.
Pedofili hastası bireyler, çocukları tuzaklarına genellikle onların güvenlerini kazanarak düşürürler. Güvendiği şahıslar tarafından yapılan şeyin taciz olduğunu anlayamayan çocuk bazen de onları korumak için sessiz kalır. Pedofilik kişilerin eylemlerini gerçekleştirmek için seçtikleri yerler çoğunlukla çocuğun tanıdığı bildiği, kendini güvende hissettiği yerlerdir.
Çocuklar kolayca korkutulup kandırılabildikleri için istismarlara da çok açıklardır. İstismarı gerçekleştiren kişi yakınları ya da akrabalarıysa ve istismarcı tarafından tehdit ediliyorsa, korkarak kimsenin ona inanmayacağını düşünebilir. Hatta çoğu çocuk yaşadığı istismardan ötürü kendini sorumlu tutar veya eylemi yapan kişiye bağlılığından dolayı cezalandırılmasını istemez ve yapılan bu istismarı gizli tutar. Bu çocuklar yaşadıkları durum açığa çıkarsa anne, baba ve sevdiklerinin gözündeki değerlerini yitireceğini düşündüklerinden yaşanan bu istismarı görmezden gelerek gizli tutmak isterler.
Sevgili anne ve babalar çocuğunuza kendi mahremiyetini ve ona bir başkasının ne düzeyde yaklaşabileceğini öğretmelisiniz. Yaklaşan olursa tepki göstererek bu durumu sizinle paylaşması gerektiğini söylemelisiniz. Ancak olası bir istismar durumunda çocuğunuzun bu olayı sizinle paylaşabilesi için öncelikle sağlıklı bir iletişim kurabilmiş olmanız gerekmektedir. Çocuk üzerinde otorite kurma arzusuyla sergilenen katı tutum, ebeveyn ve çocuk arasındaki iletişimi koparır. Çocukların size korkmadan, utanmadan her sıkıntıda gelebilmeleri için onlara katı bir tutum değil, sıcak ve içten bir yaklaşım göstermelisiniz.
Pedofili ciddi bir suçtur lütfen sessiz kalmayın!
