İlişki Yaşama Korkusu

Sebeplerden birisi terk edilme korkusu olabilir. Kişide terk edilme korkusu varsa yakınlaşırsa kusurları görünür ve beni terk eder diyip o ilişkiyi hiç başlatmayabilir.

Başka bir sebep ilişkide boğulma kaybolma korkusu olabilir. Kişi sınır çekemiyorsa hayatına birini aldığında kaybolmaktan korkabilir. “zaten kimseye ihtiyacım yok kendime yeterim” düşüncesiyle ilişkiden uzaklaşabilir.

Bir diğer sebep yakınlaşma korkusu olabilir.  Eğer uzun bir ilişkiden çıkıldıysa ya da bir güven problemi yaşıyorsa bir ilişki başlatmada zorluk yaşayabilir.

Burada en önemli nokta kişi bunları bilinçli olarak yapmaz. Zihnimiz ilişkide zarar görme ihtimaline karşı bizi ilişkilerden uzak tutmak için savunma mekanizması olarak ilişkinin fiziksel ya da romantik olarak uzak kişileri seçebilir ya da farkında olmadan partnerine mesafeli soğuk davranabilir karşı taraf umursanmadığını hissedebilir. Duygu hissetmede zorluk yaşadığını ya da karşısına birinin çıkmadığını düşünebilir. Hayatınızda bu durum düzenli olarak tekrarlanıyorsa hayatın bize çıkardıklarından daha çok bizim bunları yorumlamalarımıza bakabiliriz. Bir ilişki başlatmamak için savunma mekanizmalarımız çok güzel çalışıyor olabilir.

Burada kendimizi dinlemek, dürüst olmak önemli. Bir ilişki kurma ihtimalinde hangi savunma mekanizmalarını kullanıyorum ? Uzaklaşmak mı? Duygularımı görmezden gelmek mi? Karşıdakini test etmek mi? Kendimi genelde hangisini yaparken buluyorum? Bunlardan hangileri sağlıklı bir ilişki için işlevsel oluyor?

İnsanların bağ kurmaya ihtiyacı vardır. İlişkilerde yaralanır, ilişkilerde iyileşiyoruz. Bir tarafımız ilişkinin verebileceği hasardan korkup geri çekiliyor ama bir yanımızın da ilişkiye ihtiyacı oluyor. Zarar görmemek için çıktığımız bu yolda ilişkiye ihtiyacı olan taraf bizi daha fazla yoruyor. İlişki içerisinde bunları deneyimlemek ve aslında bu zorlukların bebeklik dönemi bağlanma stillerimiz ile ilgili olduğunu unutmamak, buralara da bakma önemli.