Evham; Ya seni aldatıyorsa?
Semra; Sen de kimsin?
Evham ;Ben senim, senin bir parçan, parçalarından bir tanesi.
Semra; Yoksun ama duyuyorum seni bu nasıl olabilir?
Evham; Bir tek sen yok içinde, senlerin hepsi senin adına konuşuyor, sanıyorsun ki onların hepsi
sensin
Semra; Sen hangi bensin peki?
Evham; Evhamım ben, seni korumak için varım, bütün felaketleri, ihtimalleri görmektir benim
görevim.
Semra; Ya bu his, bedenimdeki soğukluk, kalbimdeki çarpıntı... seninle beraber bunlar da geldi.
Evham; Güçlendim artık, seslerin en güçlüsü ben oldum. Seni tehditlerden korumak, ahmak zihnini
açmak için bedenine rahatsızlık veriyorum, görmen için.
Semra; Ne zamandir bendesin, ne zamandır varsin?
Evham; Ezelden beri varım, yaşımı ben bile bilmiyorum. Sende ise doğumumu
hatırlayamayacağın kadar küçüktün. Ben hep vardım, canının yanmasıyla, sana ögretilenlerle
güçlendim, güçlendim ve son yaşadıklarına sana hakim olur oldum.
Semra; Canımı çok yakıyorsun kalbim acıyor, nefesim kesiliyor, korkuyorum olacaklardan...
Evham; Amacım seni korumak be ahmak! Dünya, insanlar tehlikeli... Sen ise etten kemikten zayıf
bir varlıksın, öyle rahat hareket ettiremem seni. Dedim ya amacım seni güvende tutmak
Semra; Neden şimdi geldin?
Semra, eşi Hakan ve oğlu Eymenle hep hayalini kurduğu sıcak yuvasına sahipti. Çocukluğu
zorba babası ve ilgisiz annesinin arasında sevgisiz, ilgisiz, şiddet doluydu. Eşi Hakanla kurduğu aile
geçmişteki karanlık duygulardan çok uzakta tertemiz, sevgi doluydu. Birgün geldi her şey değişti,
içini korku saldı. Hakanın telefonunda gördüğü, tanımadığı bir kadın tarafından atılan mesaj her
şeyi alt üst etti. İşte o zaman Evhamın sesini bu kadar güçlü duymaya başlamıştı.
Evham; Yuvanın sıcaklığını hissettin sen hep, sesimi duymaz oldun. Yanıldığını, bir gün her şeyin
kötüye gideceğini göstermeye geldim. Hakana gelen mesajı gördükten sonra güçlendim, gözünü
açmaya geldim.
Semra; Bir sürü şey var aklımda. Bunun başıma geldiğine inanmıyorum.
Evham; Ne olacağını sanıyordun? Toz pembe hayallerinin sonsuza dek süreceğini mi?
Semra göz yaşlarına boğuldu. Ne gücü kaldı ne de yaşam enerjisi. Hakanla aklındakileri
konuşacak cesareti bulamıyordu, duyacaklarını kaldıramayacagına inanıyordu. Günlerini yatarak,
karamsarlık içinde geçiriyordu.
Bir gün dudağında bir ağrıyla uyandı. Aynaya baktı dudağının kenarının uçukladığını
farketti. İçini korku saldı
Evham; Görüyor musun sana yaptığını?
Aklına bir gazetede okuduğu yazı geldi. Yazı AİDS ile ilgiliydi. Bağışıklığın düşmesi ile
ağızda ucuklarin çıktığından bahsediyordu yazıda.
Evham; Ya o kadından hastalık bulastırdıysa?
Telaşla telefonunu alıp araştırmaya başladı Semra, AİDS belirtilerine baktı. Tekrarlayan
ateş, kilo kaybı, AĞIZ YARALARI!
Beyninden vurulmuşa döndü Semra, birden ateş bastı Semrayı, olanlara inanamıyordu.
Semra; bunu bana nasıl yapar!
Evham; Bu hastalık ya seni öldürürse? Oğlun Eymen…
Semra ağlamaya başladı
Semra; Bu çok fazla, dayanamıyorum, bunu bize nasıl yapar!
Evham; Emin olman gerekiyor
Semra; Emin olmam gerekiyor
Emin olmak için doktor randevusu aldı Semra. Yolda evham görevini yerine getirmek için
Semraya seslenmeye devam etti.
Semra; İyi ama başka sebepleri de olabileceği yazıyordu uçuğun.
Evham; Kötüyü düşün ki hazır ol. Gerçekten ölümcül bir şey varsa ve bu aklının köşesinde olursa,
duyduğunda şoka ugramazsın.
Semra; O zaman ben öldükten sonra neler olacağını planlamalıyım.
Evham; Sen öldükten sonra o kadın senin yerine geçerse, Eymene o annelik yaparsa ..
Semra güçsüz hissetti, bir yerde duymuştu AİDS hastaları da güçten düşüyordu bağışıklık
sistemleri çöküyor ve küçük bir hastalıkta öluyordu.
Evham; Belirtileri hissediyorsun...
Semra gözleri dolu halde hastaneye girdi.
Doktor; şikayetiniz nedir?
Semra; Dudağım uçukladı, halsizim, bende bir şey olduğunu düşünüyorum.
Doktor; Nedir aklınızdaki?
Semra; Nasıl söyleyeceğim bilmiyorum, sanırım kocam beni birisiyle aldatıyor ve o kadından bana
AİDS bulastirdi. İnternette AİDS ile uçuk oldugu yazıyordu.
Semra ağlamaya başladı.
Doktor; dur kızım bekle bir saniye, internetten okuyup tanı koymuşsun kendine bu belirtilerle
hemen bu tanı konur mu hiç?
Doktor Semranin uçuk ile ilgili öyküsünü dinledi, yüzde 99 AİDS olmadığını söyledi.
Evham; Peki ya o yüzde bir, ya o küçük ihtimal gerçekleşirse!
Doktor Semranin yuz ifadesinden tatmin olmadığını anladı ve test için kan almaya gönderdi.
Eve geldiğinde içi içini yiyordu, ihtimaller içinde kayboldu. Ertesi gün test sonucunun pozitif
çıkacağına emindi Hakan işten eve döndü. Semranin durgunluğu farketmedi bile. Televizyonu açıp
orada geceyi etti ve karşısında uyuya kaldı. Semra, Hakan'ın ilgisizliğinden, soğukluğundan
aldatıldigina emindi. Ama ne yapabilirdi ki bu durumda.
Evham: Çok çaresizsin.
Semra, bitsin istiyordu bu ızdıraptan kurtulamıyordu. Uykuya daldı.
Sabah ilk iş hastanenin yolunu tuttu. Sonucu beklerken kalbi yerinden çıkacak gibiydi, ağzı kurudu,
başı dönüyordu. Doktor bilgisayar ekranına bakıyordu. Doktor konuşmadıkça gerginliği daha da
artıyordu Semranin, ayakta zor duruyordu, sabitler günler gibi gelmiyordu. Doktor Semraya
bakarak söze girdi.
Doktor: Sonucun negatif kızım. Kaygilanacak bir durum yok.
Semra şaşırdı
Evham; Ya yanlış gördüyse
Semra: Yanlış görmeyesiniz, tüm belirtiler hastalığı gösteriyordu.
Doktor: Bir şeyin yok kızım, belli ki stresli bir dönemden geçiyorsun, bir daha doktor doktor gezme
,yok senin bir şeyin.
Doktorun net söylemi Semrayı rahatlattı.
Sağlıklı Yetişkin; Korkacak bir şey yok, iyisin..
Semra; Sen de kimsin? Farklı bir sessin sen.
Sağlıklı Yetişkin; Ben senin sağlıklı yetişkin yanınım…
Semra: Kötü hissetmiyorum seninle acı vermiyorsun bana
Sağlıklı Yetişkin; Evham veriyor onları sana, aslında iyi niyetli evham da, seni korumak istiyor.
Sendeki bütün senlerin amacı bu. Sen ne yaşadıysan biz de onunla büyüdük, acıların da var bizimle
güçlü yanların da. Hepimiz ayrı bir yanını temsil ediyoruz.
Semra; Senin sesini hatırlıyorum, ilkokul öğretmenimde vardı senin sesin. Ne zaman pes etsem
bana güven verirdi. Dedemde de vardın, bisiklet sürmeyi öğretirken güven veren inanan o ses.
Şimdi de doktorun söyledikleriyle hatırladım seni sanırım.
Telefonu çaldı Semranın, arayan eşi Hakandı. Eve geç geleceğini söyledi.
Evham seslendi yine
Evham; Geç gelecek, o kadınla olmalı.
Sağlıklı yetişkin: Bununla başedebilirsin
Semra Derin bir nefes aldı.
Semra; Öyleyse bile bununla başedebilirim. Henüz hiç bir şey belli değil. Bununla baş edebilirim
çaresiz değilim.
Semra iç seslerini dinledi herhangi bir ses duymadı. Akşama Hakanın gelmesini beklerken
zihninde düşünceler döndü. Tedirgin hissediyordu ama içinde bununla baş edebilirsin diyen, ona
güç veren bir ses güçlenmişti.
Kapı çaldı, Hakan söylediği gibi geç kalmıştı. Semranın elleri titriyordu, Hakana olanları, sormayı
planlıyordu. Derin bir nefes aldı ve kapıyı actı. Hakan yalnız değildi, yanında Semranın mesajda
gördüğü kadın, Nazlı da vardı. Semra donakaldı, bir şey söylemeden öylece bakıyordu. Her şey
bitmisti artık. Hakan'ın gülümsedigini farketti. Sinirlendi
Semra; Kim bu kadın
Hakan; Nazlı...
Hakan lafını bitiremeden Semra araya girdi
Semra; Biliyorum, ne işi var bizim evimizde bu kadının
Hakan; Nazlı, benim kuzenim. Almanya'da yaşıyor, orada üniversite okuyor, tez araştırması için
buraya gelmiş. Kalacak yer bulamayınca ben de düşündüm ki bir süre bizimle kalabilir.
Semra: Ama ben sanmıştım ki…
Nazlı, Semranın aklından geçenleri farketti ve elini ona uzattı
Nazlı; Merhaba Semra abla
Semra, Nazlının elini sıktı ve içeriye davet etti
Semra, Hakana yaşadıklarını anlattı, Hakan da durumu açıkladı. Sağlıklı yanları baş başa vererek
birbirlerini dinlediler. Korkunun, kaygının yerini, huzur ve mutluluk aldı. Durumun garipliği ve
misafirlerinin varlığıyla mutlu çocuk yanlarını çıkardılar. Gün eğlenceli sohbetlerle devam etti…
