Beklentiler

Hayat insanı ister istemez birçok beklentinin içine atıyor. Gerek yaşanan gerekse yaşanamayan bir çok şey yeni beklentileri de beraberinde getiriyor. İnsanoğlu düşünüyor, tartıyor, biçiyor ve bir çıkarımda bulunuyor. Ve bu çıkarım yeni bir beklentinin başlangıç noktası oluyor.

Bugüne kadar bana farklı sebeplerle başvuran birçok danışanımın aslında en büyük sorununun “çok fazl a şey beklemek” olduğunu fark ettim. Kişinin başkalarından ve belki daha da kötüsü kendisinden haddinden fazla şey beklemesi insan beynini, bedenini ve ruhunu tarif edilemez bir gerilimin içine sürüklüyor. Hatta öyle ki bu gerilim uzunca bir zaman devam edince bazı psikolojik hatta fiziksel rahatsızlıklara karşı da daha savunmasız hale geliyor bünye.  Bir diğer deyişle kişi bitmek bilmeyen beklentiler yüzünden kendisini hasta ediyor.

Yıllardır beni büyüten annem için çok daha fazla şey yapmalıyım. On yıllık arkadaşım için yapabileceğim bir şeyler daha olmalı. Ben kendimi bildim bile onun için deli divane olmuşum ama o benim yaptığım onda birini yapmıyor. Kocam çok iyi hoş anlayışlı ama hala özel günlerimizi unutuyor, eline bir çiçek alıp gelmiyor. Sınavdan 80 almışım, 100 almam gerekirken hala bu puanlarda dolaşıyorum. Bebeğimin bana her şeyden çok ihtiyacı var ama yıllarca okuyup bu mesleği edindim, zaman kaybetmemem lazım, hem bebeğime mükemmel anne olup hem de kariyerimin zirvesine çıkmalıyım. Ben bütün hayatımı ona göre düzenledim, ama anlıyorum ki onun öncelik sırasında benim yerim bile yok…

Biraz düşündüğünüzde hayatlarımızın beklentiler üzerine kurulu olduğunu kolayca görebilirsiniz. Aslına bakarsanız ilk aşamada beklentilerin, belirsizliklerin insan beynine verdiği rahatsızlığın ortadan kalkması için yine insan beyni tarafından özellikle kurgulandığını düşünmek mümkündür. Fakat her şeyde olduğu gibi bu kurguda da “denge”yi bulamamak sıkıntılarla dolu olan bir kata çıkan ilk ve en büyük basamak oluyor.

Yılardır giydiğiniz sizin ayak numaranızda olan ve hatta yıllar içerisinde ayak numarasından öte sizin ayaklarınızın şeklini almış olan bir ayakkabıyı çevrenizdeki herkese giydirip aynı ayakkabıyla sizin rahat ettiğiniz gibi rahat etmelerini beklemek ya da başkalarının ayak şekillerini almış ayakkabıları kendi ayağınıza zorla uydurmaya çalışmak da böyle bir şeydir.

Sizin yaşanmışlıklarınız, sizin yaptıklarınız, sizin özveriniz gerçek değerini sadece sizin beyninizde ve sizin kendi muhakemenizde bulur. Başkaları yanından geçer, çok yaklaşır belki de ama sizin yorumunuz herkesinkinden farklıdır. Ve başkalarından sizin yorumunuzun tıpkısının aynısı yapmasını beklemek gerçekten uzak bir yaklaşımdır.

Diyeceğim o ki kendinizden ya da başkalarından hiçbir beklentiniz olmadan yaşamanız elbette mümkün değil. Ancak bu beklentileri mecburiyet ya da zorunluluk haline getirmek son derce tehlikeli. En büyük ve karşılaşma ihtimalinizin en yüksek olduğu tehlike hayal kırıklığı…

Belki de mutluluğun sırrı tüm beklentileri biraz olsun azaltmakta saklı…