Yoksa MÜKEMMEL misiniz?

Mükemmelliyetçilik, isminde çağrıştırdığı ütopik mükemmellikle çoğumuzun mevcudiyetini kişiliğinde kolayca kabullendiği kavram. Oysaki, zeminde başarısızlık korkusuyla başa çıkmak için geliştirdiğimiz bilinçdışı bir süreç. Bir tür savunma mekanizmasıdır.

Mükemmelliyetçi kişiler;
En küçük hatada kendilerini acımasızca eleştirerek keyifsizliği,
Yüksek standartları korumak için sürekli hissedilen gerginliği, 
Hiçbir zaman ulaşılamayacak olan mükemmelliklerinin yorgunluğunu,
Ancak mükemmel olduğunda gereken sevilmeyi,takdiri, ilgiyi alacaklarına olan inançlarının baskısını her zaman üzerlerinde taşırlar. 
Mükemmelliyetçi kişiler, işte başarılı olma, çok para kazanma, kendini özel hissetme, cazip sosyal çevre gibi kendisini sürdürücü bir takım özellikler barındırdığı için;
Evliliklerinin bitme noktasına gelmesi,
Sağlıklarını yitirme,
Haz alamama, 
Kendilerine vakit ayıramama,
İşe başlama güçlüğü ya da sürekli erteleme,
Duygularıyla baş etmek için alkol gibi madde kullanımı ya da kontrolsüz yemek yeme davranışı gösterene kadar yardım almaları gerektiğini farketmeyebilirler. 
Bitiş çizgisi olmayan bir maraton gibidir. 
Altında yatan nedenlere baktığımızda, kendisinden ve sizden beklentileri oldukça yüksek ve karşılanmadığında sizi eleştiren, sevgisinden mahrum bırakan,başkasıyla karşılaştıran, ayıplayan ebeveyniniz olabilir. Bu ebeveynlerinizi içses olarak taşımaya devam ediyor olabilirsiniz.

Mükemmelliyetçi olmakla mükemmel olamayacağımızın farkına varmalıyız. Kendimizi olduğumuz gibi tüm eksiklerimizle kabullenmeli, ya hep ya hiç gibi düşünce kalıplarımızı değiştirmeyi denemeliyiz.