1-2 Yaş Çocuklarda Disiplin
Çocukların disiplin eğitiminde en önemli unsur, şartsız sevgidir. Çocuklar eğitilirken, her şeyden önce ebeveynleri tarafından hiçbir koşula bağlı olmadan sevildiklerini hissetmelidirler. Çocukların bu sevgiyi hissetmesi, kişilik gelişimlerinde büyük bir rol oynar.
Henüz sözel becerisi gelişmemiş küçük çocuklarda da disiplin için belirgin kurallar koymak önemlidir. Her çocuğun sınırlara ihtiyacı vardır. Ebeveynler kurallar konusunda çocuklarına karşı tutarlı olmalıdır. Eğer kurallar bazen katı bir şekilde uygulanıp, bazen de hiç uygulanmıyorsa bu tutarsızlık çocukta kafa karışıklığı yaratabilir. Bu nedenle, ebeveynlerin kararlı bir şekilde çocuklarına karşı tutumlarını devam ettirmeleri gerekmektedir.
Çocuğa verilen disiplinde, öncelikli olarak ebeveynin çocuğa iyi bir model olması gerekir. Çocukların eğitiminde kritik olan bir öğe de ödül-ceza yöntemidir. Eğer ebeveyn çocuğun bir davranışını devam ettirmesini istiyorsa, ödül çocuğa cezadan hemen sonra verilmelidir. Davranış ile ödül arasına zaman girerse, ödülün etkisi azalır. Bunun yanı sıra, davranışın artması için çocuk istenilen davranışı yaptığında sık sık övülmelidir. Eğer çocuk kurallara uymazsa ve ebeveyn çocuğu cezalandırırsa, çocuk bu davranışı, ebeveyninden korktuğu için yapmayı keser. Ancak ceza yöntemiyle korku duygusu yaratıldığı için, çocuk bu davranışı neden yapmaması gerektiğini anlamaz ve hangi davranışı yapması gerektiğini öğrenemez. Korkmadığı ortamlarda da davranış tekrar ortaya çıkabilir. Bunun yerine, çocuğa bu davranışı neden yapmaması gerektiğini anlatmaya çalışmak daha etkili bir yoldur.
Özellikle 1-2 yaşlarındaki çocuklar çevrelerini araştırmak ve keşfetmek isterler. Bu da bazen tehlikeli durumlara yol açabilir. Eğer çocuk istenmeyen bir davranışta bulunuyorsa, örneğin elini prize sokuyorsa ebeveyn çocuğa “hayır” demeyle birlikle, çocuğa müdahale etmeli ve elini prizden çekmelidir. Bir başka durum ise, çocuğun bazen istediği bir şeyde çok fazla ısrarcı olmasıdır. Böyle durumlarda ebeveynler çocuğun dikkatini başka bir yöne çekmeye çalışmalıdır. Ebeveynin çocukla birlikte öfke krizine girmek yerine sakin kalmayı başarıp çocuğun dikkatini dağıtması ve başka bir şeyle ilgilenmesini sağlaması, çocuğun ısrarından vazgeçmesine yardımcı olur.