Özkimlik Sahibi-Bağımsız Düşünen Bir Birey Nasıl Olurum

Çocukluk yıllarımdan beri sorumluluk üstlenmekten ürkerek, başarı duygusunu tattıracak cesareti gösteremeden yapayalnız bir kişi oldum. Çevremdekiler hala düşüncelerimi çok çocukça bulurlar, okulda, işte, sokakta.. bir üst derecede öğrenmeleri gerçekleştirmek için o girişimi yapacak ve sürdürecek cesareti bulamadım, hatta böyle bir şey yapmak beni inanılmaz korkuttu. Sadece iş değil, arkadaş edinmekten de çok korkuyor, insanlarla samimi ilişkiler kuramıyorum çünkü gerekli sorumluluğu üstlenmek beni ürkütüyor ve onlar benden çok güçlü olduklarından kendimi onlardan koruyamayacağımı, yanlarında hep beceriksiz, toy kalacağımı.. düşünüyor ve de beni aralarında eşit pozisyonda görüp seveceklerinden kuşku duyuyorum, bunun için onların yanlarında olmak beni hiç mutlu etmiyor.. Ne zaman insanlarla bir ilişki içine girsem sonucunda hep arka plana itilmiş, önemsiz bir kişilik oluveriyorum bunun için insanlardan çok korkuyor ve onların ilişkilerini ise hayvansal bir güç gösterisi olarak görüyorum uzaktan. Bunların hepsinin nedeninin bir kişilik sahibi olarak sorumluluklarını üstlenen bir birey olamadığım için olduğunu biliyorum. Sosyal fobi tanısı koyuldu, kullandığım ilaçlar belli bir süre insanlar ile ilişkilerimi düzeltti hatta onları çok seviyor, duygusal bağ bile kurabiliyordum. Ancak yine başarısızdım, yeni bir şeyler yapamıyor, kendimi ön plana atacak düzgün düşünme biçimine sahip olamıyordum. Heralde bu kadar uzun yıllar sosyal fobim olması zekamı geriletmiş olmalı. Yani düzelmedim. Zaten sosyal fobim yeniden başladı... Eskisi gibi değil ama yine insanlarla görüşmek beni hiç mutlu etmiyor. Hala umut var mıdır bilmiyorum, ileride sorumluluk sahibi, hayatı acısıyla tatlısıyla tadabilmiş ,o bilge yaşlılardan olmayı çok isterdim. Cevaplarsanız Sevinirim.. Şimdiden Teşekkürler..