Merhaba Sadık Bey,Ben OKB hastasıyım.Şu an ilaç tedavisi görmüyorum .Bebek istiyoruz çünkü. Bende saldırganlık obsesyonu mevcut.9 kaşında Çocuğumu ya balkondan atarsam ya boğazını sıkarsam ya çaydanlık dökülürse ya da ben bile isteye dökersem ve buna benzer en olmadık yerde görüntüler geliyor gözümün önüne. Kendimde sinirli bir insanım kontrolümü kaybetmekten çok korkuyorum. Genelde küçük çocukların olduğu ortamda oluyor. Bu obsesyon nasıl bİr travmadan kaynaklanabilir ve ne yaparsam bu obsesyonları engelleyebilirim?
Merhaba Dilek Hanım, OKB sizin de bildiğiniz gibi oldukça dirençli bir durumdur, maalesef takıntılı düşünceler pencereden kovsanız kapıdan kapıdan kovsanız pencereden girmektedir. Takıntılı düşüncelerinizin mutlaka geçmişteki bir zaman diliminden getirdikleri travmatik öyküleri vardır. Ancak bunu bulmak çok kolay olmayabilir çünkü bizzat kötü diye nitelendirdiğiniz düşüncelerin altında yatan daha yoğun ve acı verici bastırılmış duygular olabilir. Bu nedenle düşünceler birer savunma mekanizması olarak gelişmiş olma olasılıkları vardır ve bu durum onları daha güçlü yapıyor olabilir. Başka bir olasılık da bunlar erken çocukluk döneminde bakıcılarınızdan size bulaşmış olabilir. Küçük çocuğa öfkeli bir şekilde yada şaka yolla "bak sıkarım boğazını" "bak şimdi atarım seni aşağıya" yada "çekil şuradan dökerim üzerine çaydanlığı yakarım seni" gibi deyimler söylenir çocuk bunların öfkeyle yada şaka yolla söylendiğini anlayamaz. Bu ve benzeri durumlar çocukta travma etkisi yaratır ve takıntılı düşüncelere dönüşebilir. Bu travmalar terapi sürecinde ele alınmalı ve işlenmeli. OKB ile kişinin tek başınıza baş etmesi oldukça zor bir durum o nedenle profesyonel bir destekle yol almanız uygun olacaktır. Saygılarımla.