Bir gece ansızın nefes alış verislerimi farkinda olarak yaptığımı ve kendiliginden olmadığını farkettim. O günden sonra hayatım hep bu takintiyla devam etti. Suan evliyim ve bir çocuğum var. Bu takıntımı yenmeden hayatima devam edemeyecegimi düşünüyorum. Düzelme ihtimali var mı? Bebeğim için çok üzülüyorum ona benden başka kimse bakamaz. Ben olmazsam kimse bakamaz.
Merhabalar, Geçmiş olsun, bu durum takıntılı bir olumsuz düşünce örneği ve altında yatan duygu size ve yakın hissettiğiniz birilerine kötü birşeyler olacakmkş hissini yaratmaktadır. Terapi alırsanız bu duygu durumundan kurtulursunuz. Saygılarımla