Fiziksel açlık sinyallerine kulak vererek bedeni yeterli enerji ve karbonhidrat ile beslemek önemlidir. Aksi halde (bedenimizin açlık sinyallerini görmezden geldiğimizde) aşırı açlık noktasına geliriz ve yeme eylemini ılımlı, bilinçli bir şekilde gerçekleştiremeyebiliriz. Bununla beraber yeme eylemi üzerindeki kontrolümüzü kaybederiz.
Bedeni beslemek nefes almak kadar yaşamsaldır. Açlık sinyallerinin görmezden gelindiği durumlarda açlığın artması ve hem fizyolojik hem de psikolojik olarak bir dürtünün tetiklenmesi “ilkel açlık” a sebep olur. Daha yoğun bir yeme isteği ve sonucunda daha fazla yeme ile sonlanan ilkel açlık, suyun altında uzun süre nefesimizi tuttuktan sonra yüzeye çıkmaya benzetilebilir. Yüzeye çıktıktan sonra alınan ilk nefes ilkeldir: çok derin ve güçlükle alınan bir nefestir. Biyolojik olarak telafi edici olan bu tepki, kişide kendini yemeden yoksun bırakmanın sonucunda daha yoğun bir yeme isteği oluşmasına benzerdir.
Açlık; savaşılması, görmezden gelinmesi veya kandırılması gereken bir şey değildir!
Evelyn Tribole & Elyse Resch
