SOSYAL MEDYA KIYASLANMA YORGUNLUĞU


HERKES TATİLDE AMA BEN YORULUYORUM: SOSYAL MEDYA KIYASLANMA YORGUNLUĞU
Sosyal medya platformları, bireylerin gündelik yaşamlarının yalnızca seçilmiş ve idealize edilmiş anlarını paylaştığı bir alan haline geldi. Özellikle yaz aylarında artan tatil, eğlence ve sosyal etkileşim içerikli paylaşımlar; birçok kişide kıyaslama temelli yetersizlik duygularını tetikleyebiliyor.
Sosyal Karşılaştırma Teorisi’ne (Festinger, 1954) göre bireyler, kendi yeterliliklerini değerlendirmek için sık sık başkalarıyla kendilerini kıyaslama eğilimindedir. Bu kıyaslama özellikle sosyal medyada, gerçekliğin çarpıtıldığı, estetikleştirilmiş yaşam kesitlerine maruz kalındığında daha da yıpratıcı hale gelir.
Kıyaslanan her tatil fotoğrafı, filtreli gün batımları, deniz kenarında kahveler, gülümseyen kalabalık sofralar… Herkes bir yerlerde gibi. Mutlu, rahat, enerjik ve hep bir adım önde.
Peki ya sen? Ekrana her dokunduğunda “Ben neden orada değilim?” ya da “Ben neden böyle hissetmiyorum?” diye düşünüyorsan, yalnız değilsin.
Bu, sosyal medya kaynaklı kıyaslanma yorgunluğu.
Sosyal medya, başkalarının hayatlarına yalnızca bir pencere açar o da çoğu zaman en parlak anlarına. Ama biz, o pencereden baktığımız görüntüleri, kendi iç dünyamızla karşılaştırırız. Bu da sıkça, yetememe, eksik olma, hayatı kaçırma gibi duyguları tetikler.
Oysa kimsenin gün batımı kadar renkli bir ruh hali yok. Ve hiç kimse, o gülen fotoğraf karesinde bile tümüyle mutlu değil.
İnsan zihni, özellikle zorlayıcı dönemlerde kendini başkalarıyla kıyaslamaya daha meyillidir. Bu kıyaslamalar farkında olmadan değersizlik hissini, motivasyon düşüklüğünü ve hatta tatmin duygusunun kaybını doğurabilir. Dinlenmek için ekran açarken, daha çok tükenmiş hissedebiliriz.
Kendine şu soruyu sorabilirsin:
“Ben gerçekten dışarda bir şeyleri kaçırıyor muyum, yoksa içimde bir yere bakmaktan mı çekiniyorum?”
Bazen “hiçbir yerde olmak”, kalabalıklar içinde olmaktan daha iyidir. Çünkü dışarısı ne kadar gürültülü olursa olsun, esas sessizlik içimizde başlamadan hiçbir tatil yetmez.
Bu yaz biraz ekranı değil, kendi iç sesini açmayı dene.
Gerçek iyilik hali; görünürde değil, içten gelen dengededir.