Çok can sıkıcı bir yıl geçirdik ve geçirmeye de devam ediyoruz. Yenilenme ihtiyacının da getirisiyle son sabır tanelerimizi kullanıyor gibiyiz.

Mesele senelerde de değil aslında. Hiçbir zaman senelere veya sayılara anlamlar atfeden biri olmadım. Ama muhtemelen sonraki yıllarda felaketler senesi olarak anılacak 2021. Nasıl direndik öyle falan diyeceğiz belki, bir şekilde üstesinden geldik, geçti gitti.

Her şey öyledir zaten, iyi de kötü de mutluluk da mutsuzluk da. Gelip geçer, hep aynı döngü. Ama arada belirir ya, BUNDAN SONRA HER ŞEY KÖTÜ OLACAK, buyrun size bilişsel çarpıtma. Çoğu zaman aksi olmasına rağmen ısrarla kötüye odaklanılanlardan mesela. Peki kanıtım var mı? Yoo..

"Her düşündüğüne inanma çünkü her düşündüğün doğru değil." Belki o anlarda akla getirilecek bu temel cümle bile birçok bilişsel çarpıtmadan sıyrılabilmeyi sağlayabilir.

Kanıt inceleyebilmek gerekir. Dedik ya her düşündüğümüz doğru değil diye, peki hangileri doğru?
Düşünelim mesela, bundan sonra her şey çok kötü olacak dedik. Muhtemelen bir şeyler üst üste geldi, kendimizi çok kötü hissettik ve zihnimiz bunu koydu önümüze. Daha önce de bir şeyler üst üste gelmişti ama bir şekilde geçmişti. Daha öncesini deneyimledik ama daha sonrasına dair bir deneyimimiz yok. Belki çalışılmayan bir sınavın kötü geçeceğini düşünebilir ve bunu ifade edebiliriz. Fakat bundan sonra her şeyin kötü gideceğine, hiç iyi hissedemeyeceğimize, hiçbir şeyin düzelme ihtimali olmadığına dair kanıtımız var mı? Varsa ne kadar gerçekçi? Geçmiş deneyimlerin olumsuzlarına odaklanıp olumluları hiç değerlendirmeye almıyor olabilir miyiz acaba?

Olumsuzu rumine etmek bir noktada böyle bir sonuca sebep olabiliyor. İşte tam da o noktada "Benim bu inancıma dair kanıtım var mı?"yı gerçekçi bir şekilde düşünebilmek, alternatif düşünce geliştirebilmeyi sağlayıp tüm ihtimalleri değerlendirmeye olanak sağlayabilecektir.

O zaman olalım bakalım Sherlock Holmes, hem de kendimizin ??‍♀️