Çalışma yaşamı insana belirli bir disiplin ve planlama getirse de insanların çoğu beslenmelerine ve öğün düzenine bir disiplin ve plan yapmakta zorlanıyorlar. Gün içerisinde sıklıkla Öğle öğünleri genelde “tek çeşit gıda” ile geçiştiriliyor, çoğunlukla büyükçe bir porsiyon salata yeterli görülmekte, ya geçiştirilmekte veya hiç tüketilememektedir.

Yine işe yetişememe, servisi kaçırma endişesi, çalışanların büyük çoğunluğunda “sabah kahvaltısı “ gibi çok önemli bir öğün atlanıyor veya bir simit/poğaça ve çayla geçiştiriliyor. Oysa ” kan şekeri dengesi ve verimli bir iş performansı” için besin öğeleri içeriği doğru planlanmış bir kahvaltı öğünü önemli bir alışkanlık olmalıdır. Akşamüzeri kişide kan şekeri yavaş yavaş düşer bu durumda sürekli, “çay, kahve ve tatlı bisküvi çikolata” gibi atıştırmalıklarla gün devam eder. İçeriği oldukça yağlı, şekerli olan bu tür yiyecekler hem besin öğeleri açısından zayıf ancak enerji içerikleri yüksek olmasından dolayı “ kilo artışını büyük ölçüde tetikler. Akşam yemekleri; ülkemizde bu öğün besin çeşitliliği yönünden zengin, zaman a çısından çok uzun bir masa keyfini içerir, en büyük hata; beden biyoritminin azaldığı ve hareketin çok kısıtlı olduğu akşam yemeklerinin “kalori fazlalığıdır.”