Ergenlikte Öfke: Anlaşılmamanın Sessiz Çığlığı
Ergenler çoğu zaman kendilerini yeterince anlaşılmamış, görülmemiş ya da ciddiye alınmamış hisseder. Bu hisler doğrudan ifade edilemediğinde öfke, bir iletişim dili hâline gelir. Yani ergenin öfkesi, çoğu zaman “Beni fark edin”, “Beni dinleyin” ya da “Kontrol edilmek istemiyorum” mesajını taşır.
Artan özerklik ihtiyacı ile devam eden ebeveyn kontrolü arasındaki çatışma, öfkeyi daha da yoğunlaştırabilir. Ergen, bir yandan kendi kararlarını vermek isterken diğer yandan hâlâ çocuk gibi muamele gördüğünü düşündüğünde, bu içsel çelişki öfke patlamalarıyla sonuçlanabilir.
Bu noktada cezalandırıcı ve otoriter tutumlar, öfkeyi azaltmak yerine daha da derinleştirir. Etkili olan yaklaşım, ergenin davranışına değil duygusuna odaklanmaktır. Öfkenin altındaki ihtiyacı fark etmek ve bunu söze dökmesine yardımcı olmak, ergenin duygusal düzenleme becerilerinin gelişmesini destekler.
Hazırlayan:
Uzman Psikolog Mustafa Cem Oğuz
