Depresyon, günümüzde en yaygın yaşanan hastalıklar arasındadır. Toplumda yaşanan bu hastalığın oranı %10’lardadır. Cinsiyet gruplarına ayrıldığında erkeklerde genelde hastalanma riski % 10 (her 10 erkekten biri), kadınlarda ise % 20-25 (her 4-5 kadından biri) olarak hesaplanmıştır. Sağlık Bakanlığı tarafından desteklenerek yapılan Türkiye Ruh Sağlığı Profili çalışmalarına göre depresif nöbet yaygınlığı kadınlarda %5,4, erkeklerde %2,3 toplam nüfusa göre de %4 olarak saptanmıştır. Bu oranların bakanlık tarafından yapılan çalışmalar sonucunda 2016’da %10 oranlarında artış gösterdiği belirtilmiştir. Günümüzde ise bu oranların %20’leri geçtiği düşünülmektedir.
Depresyon Tekrarlayan Bir Durum mudur?
Bu hastalık için genel düşünce beyinde kimyasal iletilerde rolü olan maddelerle ilgili bir dengenin oluşturulamamasıdır. Bu dengesizlik çevresel nedenlerden etkilendiği için kişide tekrar yaşanma görülebilir. Yenilemesine neden olacak riskli etkenler;
Hastalıktan kalan belirtilerin varlığı,
Daha önce depresyon geçirmiş olmak,
Kronik depresyon teşhisi,
Duygudurum bozuklukları için yaşanılmış aile sorunları,
Anksiyete ile madde kullanımının depresyonla birlikte görülmesi,
Depresyonun 60 yaş üzerinde başlaması ihtimalinin olması.
Depresyonda Olanlara Nasıl Davranılmalıdır?
Bu hastalık için kişiye verilecek en büyük yardım doğru teşhis ile tedavi edilmesini sağlamaktır. Tedavinin devam etmesinde veya tedavi sonucunda görülecek semptomlarda azalma yoksa kişinin yönlendirilmesi gerekir. İkinci en önemli konu ise kişiye duygusal destek sağlamaktır. Çünkü, hastayı anladığını hissettirmek, bu konuda sabırlı olmak, ilgili davranmak, duygusal anlamda destek olmanın edilecek yardımın parçalarıdır. Bu hastalıkta olan kişiyle diyalog kurmak ve kişiye verilen desteği hissettirmek oldukça önemlidir.
Dışarıya yansıtılan duygu durumları ve söyledikleri sözleri küçümsememek gerekir. Fakat gerçekleri görebilmeleri için de hastaya ılımlı yollarla yardımcı olmak gerekir. İntihara meyilli olabilen bu kişiler için ekstra dikkat gereklidir. Hastanın, yürüyüş, sinema gibi aktivitelere katılmasını sağlayarak da sosyalleşmesi hastayı daha huzurlu hissettirecek aktivitedir.
Davetlerde reddedilmeler görülebilir, bu durumda aşırıya kaçmayacak şekilde ısrarcı olunabilir. Hobiler, spor ve kültürel aktiviteler gibi daha önceden hastanın zevk aldığı şeyleri belirleyip tekrar katılması için cesaret vermek önemlidir. Bu sürede hastadan çok şey yapmasını bekleyerek yüklenmemek gereklidir. Depresif olan kişi hasta numarası yaparak ya da tembellik göstererek durumunu daha da ağırlaştırabilir. Bu gibi durumların da bu süreçte normal olduğunu bilmek gerekir.
