Çocuklarda Saldırganlık Davranışı ve Duygusal Düzenleme
1. **Saldırganlığın Gelişimsel Temelleri:**
- 2–4 yaş arası çocuklarda saldırgan davranışlar sık görülür, çünkü dil ve duygusal ifade
becerileri henüz tam gelişmemiştir.
- Kıskançlık, dikkat çekme isteği ve kontrol duygusu kaybı saldırganlığı tetikleyebilir.
- Aile içi gerginlik, tutarsız disiplin ve model alınan şiddet davranışları etkili olabilir.
2. **Saldırganlığın Türleri:**
- **Fiziksel Saldırganlık:** Vurma, itme, eşyaları fırlatma gibi dışavurum davranışları.
- **Sözel Saldırganlık:** Hakaret, tehdit, bağırma gibi iletişim temelli tepkiler.
- **Dolaylı Saldırganlık:** Arkadaşını dışlama, dedikodu yapma veya manipülasyon.
3. **Duygusal Düzenlemenin Rolü:**
- Duygusal düzenleme becerisi, çocuğun öfke, hayal kırıklığı veya stres gibi duygularla başa
çıkma kapasitesidir.
- Bu becerinin zayıf olması, dürtüsel davranışlara ve çatışmalara neden olur.
- Çocuğun duygularını tanıması ve adlandırması, düzenleme sürecinin ilk adımıdır.
4. **Ebeveynin Rolü ve Müdahale Yöntemleri:**
- Çocuğun duygularını bastırmak yerine anlamlandırmasına yardımcı olmak gerekir.
- “Vurma yok” demek yerine, “Kızgınsın ama kimseye zarar veremeyiz” gibi yönlendirici
ifadeler kullanılmalıdır.
- Tutarlı sınırlar koymak, güvenli bir ortam oluşturur.
- Ebeveynin sakinliği, çocuğa model olur ve sinir sistemini yatıştırır.
5. **Terapötik Yaklaşımlar:**
- Oyun terapisi, saldırganlığın sembolik olarak dışavurumuna olanak tanır.
- Sanat terapisi, bastırılmış öfke ve kaygının güvenli biçimde ifade edilmesini sağlar.
- Duygusal farkındalık ve nefes egzersizleri, çocukta içsel dengeyi geliştirir.
- Aile terapisi, ebeveyn-çocuk ilişkisinde duygu regülasyonunu destekler.
Sonuç olarak, saldırganlık çocukta “kötü niyetin” değil, “duygusal zorlanmanın” ifadesidir.
Ebeveynin anlayışlı, tutarlı ve duygusal olarak ulaşılabilir tutumu, çocuğun saldırgan
davranışlarını azaltır ve duygusal olgunluğun gelişmesine katkı sağlar.
