Hocam merhaba 20 yaşında bir kızım 8 9 ay önce yoğun strese bağlı panik atak geçirdim. Geçirdikten hemen sonra etkisi 2 gün boyunca devam etti heyecandan oturamıyordum birdaha olacak korkusuyla sürekli yatıyordum. Tam bunlar geçti derken normal hayatıma dönücem derken bu sefer yoğun bir sersemlik başladı uyurken yürürken bir sıkıntı yok otururken beynim titriyor gibi bir sersemlik beliriyor kafamda sanki beynim uyuşuyor uzun sürmüyor zaten 5 saniye anca onun dışında unutkanlık dengesizlik vs hiçbir sıkıntım mevcut değil sadece gün içerisinde anlık sersemlik. Dışarı çıkmaktan korkar oldum sersemlik olur da bayılırsam diye bayılmayacağımı bilsem bile onun verdiği üzüntü her şeyden soğuttu beni belki sabah kalktığımda düşünmesem olmayacak fakat düşünmeden yapamıyorum da eskiden aşırı dirayetli bir insandım şimdi hastalık hastası oldum annem doktor ama cok evhamlı olduğu için ona anlatamıyorum psikiyatriye gittim selectra verdi fakat sıkıntımı bile dinlemedi doktor hanım düzgünce. ne yapabilirim lütfen yardım edin. Her şey o panik ataktan sonra çıktı ortaya :( tesekkürler simdiden
Merhabalar, Cesaretle sıkıntılarınızı paylaşıp çözüm arayışında bulunma çabanız için öncelikle takdir etmek istiyorum. 8-9 ay önce başladığını söylediğiniz ve "panik atak" olarak tarif ettiğiniz sıkıntı anlarında sıklıkla endişelendiğinizi ve bedensel belirtilere daha çok dikkat kesilmişsiniz. "Anlık sersemlik" olarak anlattığınız, adını ve ne olduğunu bilemediğiniz, anlayamadığınız şeylerin "hastalığın bir işareti" ya da devam eder ve artarsa sonunda "bayılabilirdim" olarak yorumladığınızı anlıyorum. Artık meseleniz olası ihtimaller değil, endişelerinizin rahatsızlık verici boyutta olması ve bu endişeler sebebiyle hayatınızın kısıtlanmaya başlaması olmuş. Fakat sıkıntılarımızı bizi bize tarif etmez. Sıkıntılarımızın bizi zorlaması bizim ne kadar zayıf olduğumuzla ilgili değil, öncelikli olarak sıkıntılarımızın ne kadar yoğun olduğu ile ilgili bize bilgi verir. Bahsettiğiniz endişelerle yaşamak da sıkıntılarınızın ve zorluğunuzun yoğunluğunu tarifliyor. Öyle ki yine de "önem verdiğim başkaları da benim sıkıntılarımdan kaynaklı zorlanmasınlar" diye incelikle hareket etmeye çalışıyorsunuz. Başkaları adına karar vermek taşıması zor bir yük. Farmakolojik tedavinin olumlu etkilerini 3-4 hafta içinde göreceğinizi umuyorum. Tedavinizi takip eden hekiminizle kontrol görüşmesinde durumunuzu (hem tedavinizi hem de tedavi sürecinde yaşadıklarınızı) anlatmanız size en uygun tedaviyi planlaması için iyi bir fırsat olur. Kriz dönemleri başlı başına zor dönemlerdir. İçinde bulunduğumuz kriz döneminin şartlarına ve size uygun bir psikoterapi de sıkıntılarınızı azaltmanıza yardımcı olabilir. Size uygun bir psikoterapi ve psikoterapist de araştırabilirsiniz. Naçizane bir tavsiyem şu yönde olabilir; yangın yokmuş gibi sakin kalmaya çalışmak yangını söndürmez. "Yangın var" demek ve yardım istemek yangını söndürmek için ilk adımdır. En içten dileklerimle. Saygılarımla