Sayın Ebru Hanım biz kardeş kıskançlığı ile başa çıkmakta oldukça zorlanıyo

Sayın elmira hanım,merhaba.Kıskançlık dogal bir duygu olup sevdiklerimizi paylaşamamaktan ve temelde güvensizlikten kaynaklanır.Çocuk zamanla kardeşin daha çok bakım gerektirdiğini görünce kendine ilginin ve sevginin azaldığını varsayar.sokaktaki ilgi bile genelde bebeklere olduğundan bu zaten algıları bu noktada çok hassas olan büyük çocuğun gözünden kaçmaz.burada en önemli nokta büyük çocuğun birey olarak kabulunun vurgusu ve sorumluluklar verilmesidir.Ve tutarlı davranılmasıdır.Yorgunluktan bazen hayırlarımızda çocuk dahada ısrarcı davranmaya başlar ve ağlayarak olayı tırmandırıp istediğini yaptırır.Eğer buna yenik düşüp tutarsızlığımızı negatif pekiştirisek işler daha sarpa sarar.Aksam masal okunduğunda kahramanların kardeşleriyle ilgili olumlu ve olumsuz davranışları içeren ders çıkarabileceği öykülerde anlatılabilir.Ara ara(bir olay durum olmasada) sarılıp gözlerinin içine bakarak yada uyumak üzereyken kulağına ''çok sevdiğinizi''fısıldayarak ona güven ve mutluluk verirsiniz.Sevgiler