Efendim merhaba. 25 yaşındayım ist'da babanemle yaşıyorum. 6 yıllık bir ilişkim var. 90 dk mesafedeyiz, kendisi kocaelinde. Adı Elif. Hayallerimiz vardı. Evlenip 3'ümüz otururuz diyorduk taa ki 2 yıl önce annesinin trafik kazasında komple felç kalmasına kadar. O tarihten sonra kızın 1 yılı hastanelerde geçti. Bende destek olabildiğim kadar oldum. Daha sonrada evde annesiyle oturmaktan bunaldı ve bir bakıcı tutuldu. Kendisi de bir işe girdi. Akşam işten gelince bakıcı gidiyor ve anneye bakmaya devam. Bir ablası var, evli çocuklu pek ilgilenemiyor. Babası desen uyuşuk, pasif bir adam. Bende o sıra askere gittim ayrı kaldık geldim derken artık işi, annesi, ve ev işlerinden çıkamıyor görüşemiyoruz, sigaraya başlamış! Evlilik mevlilik yapamayacağını, beni ve hiçbişeyi istemediğini söylüyor ve bana bomboş bakıyor! Bende 2 gündür aramıyorum. Ama çok seviyorum ve herşeyiyle kabullenmeye razıyım! Mühendisim, iş arıyorum. Onu nasıl geri kazanabilirim ve nerden başlamalıyım bilmiyorum. Çaresizim!
Ayberk, kız arkadaşın gerçekten çok büyük bir travma yaşamış ve hala da etkilerini yaşıyor sanırım. Sıkıntıları seninle ilişkisini bozmaya kadar gelmiş, bence mutlaka bir uzman yardımına yönlendirmen gerekiyor, çünkü bu sağlıksız ruh haliyle yaşamsal kararlar alması son derece yanlış olur ve dönülmez pişmanlıklara yol açabilir. Sevgiler
Peki elif hanım nerden başlamalıyım sizce? ""Bu ilişki bitemez"" şeklinde 1 haftadır üzerine çok gittim ve sonuçsuz kaldım. Sigara ile ilgili biraz bağırdım çağırdım. Sanırım çok üzerine gittim. Fakat şuan beni istemediği ve yanlız kalmak istediği için yalnız bıraktım, bekliyorum. Ama ne kadar bekleyeyim? Tekrar bir dialog kurmayı nasıl başarabilirim ki onu bir psikoloğa yönlendirebileyim? Kısacası şuan ne yapayım doktor hanım?
sorunuz yanıtlandı
