Aci cekiyorum ve bununla nasil yasayacagimi bilmiyorum.
Merhaba Sadik bey. Benim babam ne maddi ne manevi anlamda hicbir zaman bana babalik yapmadi, ustune hep kotu seyler yapip uzdu beni. Burada tek tek anlatilacak gibi degil. Ama... Ayni evde yasamamiza ragmen hicbir zaman babam varmis gibi hissetmedim ben. O sevgiyi o guveni hic hissedemedim. Ne zaman cocuguna iyi davranan bir baba gorsem, hissettiklerim tarifi yok, bazen agladigim oluyor, mesela su an. Kuzenim, esi ve kucuk cocugu bizde. Oyle guzeller ki... Ben oyle kotu hissediyorum ki... İnernette gordugum fotograflar... Cumleler... İyi babalarin kurduklari cumleler, koyduklari fotograflar bana cok aci cok aci cektiriyor. Ben neden bu kadar sanssizim??? Yaptigi en kucuk seyde butun bu duygularim geciyor bazen bir an, tersine donuyor fakat sonra o da ozune donuyor... Bu eksiklik gecmez. Bu ofke ve bu aci nasil gecer? Ne yaparsam yapayim hixbir sey iyi olmayacak gibi. Ben hep ezik kalacagim gibi... Ben bununla bas etmeyi beceremiyorum hocam. Kendimi surekli bebek gibi hayal ddiyirum biliyor musunuz, olusturdugum hayali babalarla, bir bebekmisim gibi saatlerce hayal ediyorum kendimi. Ben bebek olmak istiyorum tekrar ama baskasinin bebegi. Babam olsun istiyorum ama biliyorum ki asla olmayacak. Bu aci geciyor mu hocam? .:(
Merhabalar Fatmagül Hanım, Yoğun bir sevgi açlığı yaşıyorsunuz her canlının en çok ihtiyacı olan ve ruhumuzun en temel ihtiyaçlarından birisi. Çocukluğumuzda olmazsa olmazımız olan sevgi ihtiyacımız zamanla bizler büyüdükçe ve olgunlaştıkça ihtiyacımız azalmakta ve kendi kendimize yeter duruma gelmekteyiz. Bu ancak çocukluğumuzda dolu dolu sevgiden nasibimizi almışsak mümkün olmaktadır eğer dediğiniz gibi bu sevgiyi anne babamızdan yeterince ve yerinde alamadıysak ömür boyu eksikliğini hisseder ve onu ararız. Bu bizim hayatımızı yönlendiren en önemli ihtiyaç haline gelir ve dolu dolu yaşamamıza mani olur, tabiri caiz ise adeta sevgi dilenir hale gelir ve sevgi bağımlısı oluruz. Sevmek ve sevilmek önemlidir ancak dozunda ve yerinde olursa sağlıklıdır. Sevgiyi hissedememiş isek yada yeterince alamamışsak yapmamız gereken hiç beklemeden muhatabından onu almak olmalıdır. Yani babanıza açık yüreklilikle bunu söyleyip kendisinden eksik olanı almanız en uygun olanı olacaktır, aksi taktirde önünüze geleni babanız zanneder sevgi dilenir hale gelirsiniz. Babanız hayattaysa, sizi anlayacak durumdaysa ve kişiliği de buna uygunsa bunu babanızla konuşmalısınız değilse bir uzmandan yardım almanız en doğru seçenek olacaktır. Saygılarımla...
