Her bir başlangıç yeni bir yolculuğa çıkmaktır ve yola çıkmak her zaman kolay da olmayabilir. İlk defa terapiye geleceklerin bir çoğu sürece hakim değildir ve çoğu birey artık yaşadığı zorlukla mücadele edemediği anda bir kaygıyla gelir kafasında onlarca soru işareti ve belirsizlikle. Daha önce yardım almış bireylerde stres ile gelebilirler. Hiç bilmediği bir kişiye hayatına dair her şeyi anlatmak üzere geldiğini düşünürsek olağan bir stres olduğunu düşünüyorum.
Terapi yolculuğunun başları iki tarafında birbirini ölçüp tarttığı bir süreçtir. Yardım alan kişi için en önemli şeylerden biri güvendir. ‘Acaba anlaşılacak mıyım?’ süreci zamanla içsel bir ‘Güveniyorum’a dönüştüğünde süreç başlayacaktır ki bu süreç herkeste farklılık gösterir. İlişki kurmak anlamaya gayret eden bir yardım verenle mümkündür. “Anlamaya gayret eden “ diyorum çünkü kimse kimseyi tam anlamıyla anlayamaz. Sadece anlamaya çalışır. Kimse kimseye objektif olamaz. Sizin anlattığınız şey ile karşı tarafın duyduğu şey çoğu zaman farklıdır. Herkes kendi sübjektifliğiyle dünyayı değerlendirir. Yardım eden kişi sübjektifliğinden mümkün olduğunca arınarak yaklaştığı için arkadaş ortamından farklı bir yer, bir sağaltım alanıdır o oda.
Değişim için ülkemizin yaygın kalıplaşmış inançları vardır. Bu saatten sonra değişir miyim, bu benim karakterim veya mizacım, insan yedisinde neyse yetmişinde de odur, böyle gelmiş böyle geçer, birinin bana yardımcı olacağını düşünmüyorum vb. birçok söylemle karşılaşıyorum. Öfkeli olmak, mükemmeliyetçi tavırlar sergilemek, üzüntülü olmak bir mizaç veya karakter özelliği değil çözülmemiş meselelerin sonuçlarıdır. Bu söylemler bir dirençtir. (daha sonraki paylaşımlarımda bu konuya değineceğim).
En çok karşılaştığım şeylerden birisi de hızlıca çözüme ulaşmak isteyenlerdir. Bu nedenle ülkemizde ve dünyada psikiyatrik yardım ve ilaç kullanımı katlanarak artıyor. Keza kişisel gelişim kitapları veya videolarına da talep bir hayli arttı. Elbette ilacın gerekli olduğu durumlar olduğu gibi kişisel gelişim ile ilgili şeyler okuyup, dinlenildiğinde kişiyi motive eden tarafları olabilir. Fakat kalıcı bir iyileşme için yeterli değildir. Bir saatten sonra o motive eden kitaplar veya konuşmaların karşılığında eyleme geçemeyen veya kısa süreliğine eylem halinde bulunan kişi veya ilaç kullanımının karşılığında hala olumsuz duygular yaşayan kişinin umutsuzluğa sürüklenmesi oldukça yüksektir. Kişilerin bazıları acıyla temas etmek yerine bir ömür boyu problemlerle yüzleşmeden yaşlanmayı tercih ederler. Bir şey yapmama hali bir şey yapma halinden daha büyük bir efor olduğunu fark edemez bu kişiler. Gerçek olan şey rahatsızlık veren şey her ne ise onunla temas etmektir. Karanlıktan korkan biri ışığı açmak yerine karanlıktaki kendine, ne yaşadığına, duygularına, düşüncelerine ve bedenine odaklanması gerekir.
Sanıldığının aksine değişim her zaman mümkündür. Hemen sonuca ulaşmak isteyenler duymaktan hoşnut olmasa da doğrusu şudur: Tamir etmediğin şey tekrar eder( tamirden kastım düzeltmek değil anlamlandırmaya gayret edip farkında olarak yaşamak) Değişim hızlı olmaz, değişim sancılıdır fakat değişim her zaman mümkündür.
Not: Bu sürece zaman biçen bir yardım veren varsa kişinin usulca uzaklaşması gerekir. Hızlıca gelen değişim hızlıca değişir. Bunun büyüsünü kapılmamak süreci sağlıklı kılar. Zorlanan herkesi değişmek için niyet etmeye davet ediyorum.
“Acı çeken dostuna dinlenmesi için yer göster. Ama dikkat et, yatak sert olsun.”
Nietzsche-Ağladığında
