“Elimde değil şekere ve hamur işlerine hayır diyemiyorum”, “Pazartesi diyetime yeniden başlıyorum”, “hayır bunu yememeliyim”, yapacak bir şey yok kendimi kontrol edemiyorum”, “kendimi yemek yerken buluyorum ve pişman oluyorum”, “bunu yemeyi hak ettim”, “bunun kalorisi daha az”, “nede olsa spora gidiyorum”.
Bütün bu cümlelerdeki ortak temayı görebiliyor musunuz? Hepsinde bir güçsüzlük, pes etme, kendini cezalandırma gibi negatif anlamlar var. Yani problem yiyeceklerle değil, problem kişinin kendisidir. Duygusal yeme ya da duygusal açlık yaşayan kişinin açlık hissetmediği durumlarda dahi olumsuz duygularını bastırmak ya da olumsuz duygularıyla baş etmek için tepki olarak geliştirdiği yemek yeme davranışlardır.
