Çocuklarda Travmatik Olaylar Sonrası Güven Duygusunun Yeniden İnşası

1. **Travmanın Çocuk Üzerindeki Etkileri:**
- Travma sonrası çocukta korku, kabus, regresyon (yeniden alt ıslatma, parmak emme) gibi
belirtiler gözlenebilir.
- Güven duygusunun sarsılması, bağlanma ve çevreyle ilişki kurma biçimini değiştirir.
- Travmanın şiddeti kadar, çocuğun destek sistemi ve yaşı da iyileşme sürecini etkiler.
2. **Güven Duygusunun Yeniden İnşası:**
- Çocuğa olayın geçtiği ve artık güvende olduğu somut biçimde anlatılmalıdır.
- Rutinlerin yeniden kurulması, psikolojik dengeyi sağlar.
- Ebeveynin sakinliği ve tutarlılığı, çocuğun güven duygusunu pekiştirir.
- Fiziksel temas (sarılmak, elini tutmak) duygusal onarımda çok etkilidir.
3. **Ailenin Rolü:**
- Ebeveynin kendi travma tepkileri farkında olması gerekir; panik veya bastırma çocuğa
yansır.
- Çocuğun duygularını ifade etmesine alan tanınmalıdır.
- “Korkacak bir şey yok” yerine “Korkmanı anlıyorum, buradayım” yaklaşımı güveni
güçlendirir.
- Aile içi dayanışma, güven hissini yeniden kurmanın en güçlü aracıdır.
4. **Terapötik Süreç:**
- Oyun terapisi, çocuğun travmatik anıları güvenli bir bağlamda işlemesini sağlar.
- EMDR çocuk protokolleri, travmatik anının duygusal yükünü azaltmada etkilidir.
- Resim, hikâye ve kum tepsisi terapileri sembolik ifade yolları sunar.
- Grup terapileri, çocuklara “yalnız değilim” duygusunu kazandırır.
5. **Uzun Vadeli İyileşme Süreci:**
- Travma sonrası büyüme mümkündür; çocuk güvenli ilişkiler kurdukça yeniden güçlenir.
- Okul, öğretmen ve akran desteği sürecin bir parçası olmalıdır.
- Düzenli takip ve psikoeğitim, tekrarlayan korkuların azalmasına katkı sağlar.
Sonuç olarak, travma yaşayan çocuklarda güven duygusunun onarımı zaman ve sabır
gerektirir. Ebeveynin anlayışı, terapötik destek ve güvenli ortam, çocuğun yeniden “hayat
güvenli” inancını kurmasına olanak tanır.