AŞK BİTTİ, ALIŞKANLIK KALDI...
Öyle ya da böyle bir ilişkinin içinde buldun kendini. Önce dış görünüşünü beğenmiştin, yanaşmak istedin bir şekilde ismini öğrendin ve internette aramaya başladın.Bir heyecandı senin için,duygusal olarak ciddi bir şey hissetmemiştin.Bulmak konuşmak ve açılmak gerekiyordu, bir dürtü vardı ve kendini bundan geri alamıyordun. Çok zor olmadı ulaşmak… önce bir mesajla başladı sonra her gün mesajlaşır hatta telefonlaşır oldunuz. Bir bakmışsın sevgilin olmuş,el ele gezdiğin derdini paylaştığın,gözlerinin içine baktığın,şarkılar söylediğin insan olmuş.Yavaş yavaş geçiyordu günler sana göre,ciddi değildin ilişki başladığında,her ilişki gibi bu da bir gün bitecek diye düşünmüştün ama arkana dönüp baktığında tam tamına 3 yıllık bir ilişki olmuştu sizinkisi…Yıllarını verdiğin insan oldu,yeri geldi abin,baban oldu,sırdaşın,en yakın arkadaşın,akıl hocan oldu.
Ama bir şeyler eksik hissettiriyordu sana, büyük bir boşluk ve huzursuzluk kaplamıştı içini. İlk zamanlardaki o tarifsiz heyecan, tutku, aşk yoktu artık. Ellerini tuttuğunda yaşadığın kalp çarpıntısı,her aradığında yüzünde beliren o anlamsız gülücük oluşmuyordu birkaç zamandır. Bir gün görmesen özlerdin oysa ki... Şimdi 1 hafta görmediğin zaman fark etmiyorsun bile… Hayat telaşesi mi bunun adı,ilişkinin rutinleşmesi mi yoksa artık eskisi kadar sevmiyor olman mı bilmiyorsun…Özgür hayatını anımsıyorsun arada bir, ’o’ndan öncesini… Sorumluluğunun sadece üniversite sınavlarını geçmek olduğu eski yaşantını,arkadaşlarınla çıkıp dolaştığın,kimseye hesap vermediğin günlerini… Sorumluluklar değişti,onun ailesinden de sorumlu oldun ona verdiğin sözlerden de sen sorumlusun artık.Ailen 3 yıllık ilişkini artık resmileştirmeni beklerken karşı taraf bu yönde hazırlıklar yapıyor belli…Doğumgününe 2 hafta kalmış,belki de bir evlilik teklifi bekliyor seni.Çok seviyorsun ama aşık değilsin,heyecansız ve pasifsin.Bırakamıyosun,vaz geçemiyorsun ki senden bir parça olmuş artık öbür yarın,anılarının ortağı.Artık kalbin çarpmasa da hayatına ortak ettin bunca zamandır.Arkadaşları arkadaşın oldu,ailesi seni evlatları bildi…Senin olmadığın yerde o eksik,onun olmadığı yerde sen… Anlam veremiyorsun aşk mı bu alışkanlık mı? Yeni bir sayfa açmaya gücün var mı?
Kafanda onca soru dolaşıyor içinden çıkamıyorsun ; Evlenirsem sadece üç yılın hakkını mı vermiş olacağım?Evlenmesem bu üç yıla yazık mı etmiş olacağım? Evlenen her insan birbirine deli gibi aşk mı duyuyor?,Onu gerçekten seviyor muyum? ,Eskidik mi?Daha heyecanlı daha tutkulu bir aşkı mı hak ediyorum yoksa böyle düşünerek ona haksızlık mı ediyorum?…
Zamanı boş yere harcıyormuş gibi gelir insana,mutsuz ve heyecansızdır aşk değil de bağlılıksa bu…Ama son yıllarda her hatırayı sizinle paylaşan tek isim’o’dur. Ailene anlattığın,davetlere,düğünlere birlikte gittiğin,ilkleri yaşadığın ‘ANA KAHRAMAN’.Hayatının merkezi olmuş,silip atarsan bir daha toparlayamayacak kadar büyük bir harabe kalacak geriye,sadece büyük bir yıkım olacak diye düşünür ve cesaret edemezsin.Onun gibi seveni bir daha bulamam,başkasını onun kadar iyi tanıyamam…
Bir madde bağımlısı,bir alkol bağımlısı gibi bırakmayı dener ama bırakamaz insan.İlk adımı atmakta zorlanır ve o cümleyi bir türlü kuramaz.İlk zamanlar farkında değildin,mutsuzluğunu başka durumlara yorduyordun,ilişkine sıkıcı damgası vurmayı,aşkım dediğinden soğuduğun gerçeğini kabul edemiyordun, konduramıyordun. Son zamanlarda durum seni bir hayli yormaya başladı, hayattan zevk alamaz hale geldin ve mutlu rolü yaptın, bitirecek gücü kendinde bulamadın.Ayrılığı düşünmek bile daha çok bağlanmana sebep oldu. Korktun! Evlenirsem heyecan gelir farklı olur diye düşündün.
Özgüven önemli bir kavram, özgüven eksikliği ‘hayır’ diyememe sorunsalı yaratan en büyük faktör.Ya hayır diyemediğin için bir ömür aşksız, heyecansız bir hayatı seçeceksin ya da mutlu bir gelecek için daha diri,daha mutlu dinamik yeni bir hayatı hak edeceksin! Seni giderek tüketen bu duygunun ne olduğunun farkına var hissettiğin o büyük boşluğun adını koy.Bu hayat senin,pişmanlık yaşamamak için kararını ver bu yolda yürümeye başla!
