Bir çok araştırmacının belirttiği gibi sevgi, sıcaklık, dikkat ve ilgiden yoksun çocukların akademik başarısı, benlik saygısı ve sosyal yeterliliği düşük olmaktadır.
Ülkemizde çocuk yetiştirme tutumlarına ilişkin yapılan çalışmalar batı literatüründe çocuk yetiştirme literatüründe çocuk yetiştirme tutumlarına ilişkin son 30 yılda çok sayıda araştırma yapılmasına karşın, ülkemizde bu konuya ilişkin kuramsal ve görgül yaklaşımların çok sınırlı olduğu görülmektedir. Sunulan yazıda ülkemizde anılan konuyla ilgili ulaşılabilen çalışmalara yer verilmiştir. Bu çalışmalarda genel olarak ana-baba stili yerine “ana-baba tutumu” kavramı ifade edildiği için çalışmalar özetlenirken de bu kavram kullanılmıştır. (Yımaz, 1999)
Ülkemizde ana-baba stillerini ölçmek için çeşitli ölçekler ya geliştirilmiş (örneğin, Kuzgun 1972) ya da batı literatüründeki ölçeklerin türk kültürüne uyarlama çalışmaları yapılmıştır. (Örneğin Le Compte, Le Compte ve Özer 1978). Kuzgun (1972) tarafından geliştirilmiş olan “Ana-Baba tutum envanteri” gençlerin algıladıkları otoriter, demokratik ve ilgisiz (izin verici) ana-baba tutumunu ölçmektedir. (Yılmaz, 1999)
Görüldüğü gibi ülkemizde çocuk yetiştirme tutumlarına ilişkin çalışmalar 20-25 yıl öncesinde başlamasına rağmen (örneğin Kuzgun 1972; Le Compte ve ark. 1978) sınırlı sayıdadır. Ayrıca yapılan bu çalışmalarda ana-baba stilini ölçmek için farklı ölçekler kullanılmış, farklı değişkenler incelenmiş ve dolayısıyla farklı sonuçlara ulaşılmıştır. Yapılan bu çalışmalarda önemli sonuçlara ulaşılmasına rağmen bu çalışmaların devamı gelmemiş ve üzerinde düşünülmemiştir. Ülkemizde son olarak yapılan çalışmada (Sümer ve Güngör) batı literatüründe de sıklıkla kullanılan ölçeklerden yaralanılarak ana-babalık sitilleri oluşturulmuştur. Anılan ölçekten araştırmacıların belirttikleri eksiklikler de giderek ileriki çalışmalarda yararlanılabilir ve böylece araştırma bulguları birbirleriyle karşılaştırılabilir.
