Son yıllardaki çalışmalarda ergenlerin akademik başarısı, psikososyal gelişim gibi bazı psikolojik sonuç değişkenleri ile ana-baba sitilleri arasındaki ilişki yaygın olarak incelenmiştir. otoriter, demokratik ve izin verici ana-baba sitilleri ile ergenlerin okul başarısı arasında olumlu, otoriter ve izin verici ana-baba sitili ile olumsuz yönde bir ilişki olduğunu bulmuşlardır. (Yılmaz, 1999)
Steinberg ve ark. (1989) çalışmalarında demokratikliğin bu üç boyutu ile 10-16 yaşları arasındaki çocukların okul başarısı arasındaki ilişkiyi incelemişlerdir. Sonuçlar demokratik tutumun her üç bileşeninde çocukların akademik başarısı ile olumlu ve yüksek düzeyde ilişkili olduğunu göstermiştir. Ayrıca Steinberg ve ark. (1992), 14-18 yaşları arasındaki ergenlerle yaptıkları boylamsal bir çalışmada ebeveynlerini demokratik olarak algılayan oranla, akademik yönden daha başarılı olduklarını saptamışlardır.
Kapsamlı bir çalışmada Lamborn ve arkadaşları 14-18 yaşları arasındaki ergenleri psikososyal gelişim, akademik yeterlik ve problem davranışlar açısından karşılaştırmışlardır. Bu çalışma ebeveynlerini demokratik olarak değerlendiren ergenlerin ana-baba sitiline sahip ergenlere göre akademik yeterlik ve psikososyal gelişimde daha yüksek, problemli davranışlarda ise daha düşük puan aldıkları görülmüştür. İhmalkar ana-baba sitiliyle otoriter ana-baba sitili sergileyen ebevynlerin çocukları arasında ise anlamlı farklılıklar elde edilmemiştir. Sitenberg ve arkadaşlarının (1994), Lamborn ve arkadaşlarının (1991) çalışmalarında inceledikleri ergenleri psikososyal gelişim, okul başarısı ve problemli davranış gibi yine aynı ölçümleri kullanarak bir yıl sonra tekrar gözlemişler ve demokratik ailelerde yetişen ergenlerin, diğer ailelerde yetişen ergenlerden bir çok alanda daha avantajlı olduklarını bulmuşlardır. Taris ve Book (1996) çalışmalarında çocukların ilerideki akademik başarılarının, ebeveynlerinin ne kadar sevgi ve ilgi gösterdiklerine ve ne oranda koruyucu davrandıklarını bağlı olduğunu belirtmektedir. Anılan araştırmacılar ana-baba sitili, sosyoekonomik düzey (SED) çocuğun yaşı ve cinsiyetinin kariyeri üzerindeki etkisini araştırmışlardır. Bu amaçla ilk olarak 1987/88 yılında üç ayrı kuşak üzerinde çalışmalarını sürdürmüşlerdir. Aynı çalışma 1991 ve 1992 yıllarında tekrarlanmış ve sonuçta ebeveynini sıcak ve sevgi dolu olarak algılayan gençlerin ebeveynini çok koruyucu olarak algılayan gençlere oranla okulda daha başarılı oldukları ve eğitimlerini kesintisiz tamamladıklar bulunmuştur.(akt.Yılmaz, 1999)
Sosyo-ekonomik düzeyi yüksek olan çocukları üniversiteye devamının SED, düşük olan çocuklardan daha yüksek olduğu bulunmuştur. Genel olarak yüksek düzeyde ebeveyn ilgisi görerek büyüyen çocuklar kendilerini, yeterince ebeveyn ilgisi görmeyen çocuklardan daha yeterli hissetmekte ve daha özerk olmaya güdülemekte, bu da sonuçta onların okul başarısını arttırmaktadır. Dolayısıyla ana-baba sitilleri ve okul başarısı arasındaki ilişki güdüsel faktörler açısından da yorumlanabilir. Baumrind çalışmalarını daha ileri yaştaki üniversite öğrencileri üzerinde tekrarlamışlar ve ana-baba stili ile gençlerin kişiliği,uyumu, akademik başarısı ve uyuşturucu madde kullanımı arasında anlamlı ilişkiler olduğunu bulmuşlardır
