Unutmak kolay olsa, çoktan unuturdum
Boşvermek kolay olsa, kendimi avuturdum
Faydalar faydasız, imkanlar imkansız
Uzayan gecelerde, saatler zamansız
Faydalar faydasiz, imkanlar imkansız
Uzayan gecelerde, saatler zamansız...
Yazıya bir zamanların efsane ismi ve acıların çocuğu olan Küçük Emrah’ın şarkı sözleri ile başlamak istedim. Sözler derin bir çaresizlik hissi gibi görünse de kişi bu hisleri en derinde yaşadığı zamanlarda terapi almaya ihtiyaç duyar.
Terapide iyilik hali zaman zaman zıddı olan kötü anıların ve hislerin dibine de dalarak elde ettiğimiz bir süreçtir o yüzdendir ki terapinin direkt olarak hapları yoktur ve reçete edilemez. Bizi biz yapan en önemli ve çoğu zaman olumsuz yaşam olaylarımız ve en nihayetinde bardağı son taşıran damlayla geliriz terapiye, neden şimdi diye sorarım? Her yere gidilir ama terapiye en sonunda gelinir çünkü artık faydalar faydasız,imkanlar imkansız gibi düşünür insan☺️ Bu zamana kadar öyle yada böyle geçiçi ağrı kesicilerle ve güvenliğini sağladığını düşündüğü davranışlarla idare edilmiştir. Görüşmeler esnasında hep o kaçtıkları ve temas etmek istemedikleri yanlarına dokunduğumda bazen öfke duyup neden bunun daha kolay bir yöntemi yok şeklindeki serzenişleri çok sık duyarım ama bildiğimiz birşey var ki kişi kendi derinlerine dalmadan yüzeye çıkamıyor bu yüzdendir ki en derinler aynı zamanda sıkıntıları yerlerdir ve buralardan çıkışlar her zaman sabır ve emek gerektirir nasıl ki ağrısız hiçbir ameliyat yoksa insan oğlunun değişme ve dönüşme yolculuğunda da bir doğum sancısını andıran zamanlar mevcuttur.
