Gebeliğin ilk 20 haftası içerisinde,500 gramdan az embriyo veya fetüs ve eklerinin birkısmının veya tamamının uterus kavitesi dışına atılmasına abortus (düşük) denir. Bu durum ilk 12 hafta içinde oluşmuşsa erken, 13-20. Haftalar arasında ise geç abortus olarak isimlendirilir. Abortusların %80 den fazlası ilk 12 haftada, bunların da büyük kısmı ilk 8 haftada meydana gelir. Tanı konulmuş gebeliklerin yaklaşık %10 u düşükle sonlanabilmektedir. Kayıpların büyük çoğunluğunda ciddi kromozomal anomaliler etkendir. İleri anne yaşı, maternal enfeksiyonlar, sigara, alkol, radyasyon, arsenik, kurşun, kontrolsüz diyabet, tiroid bezi hastalıkları, pıhtılaşma mekanizması bozuklukları, uterus yapısal bozuklukları, yapışıklıklar, myomlar veya spermatik kromozomal translokasyonlar düşüklere neden olabilmektedir.

Böyle bir abortus durumunda yapılması gerekenler konusunda doktorunuz bigilendirecektir. Tanı konulduktan sonra içinde bulunduğunuz gebelik haftası ve muayene bulgularınıza göre izleyici yaklaşım,medikal veya cerrahi tedavi (dilatasyon ve küretaj) uygulanabilir.

En sık uygulanan tedavi şekli dilatasyon ve küretaj (D&C) dır. Genel veya lokal anestezi altında,hastane şartlarında, vacum aspirasyonu veya keskin küret kullanılarak uygulanır. Küretaj materyali patolojik değerlendirme için gönderilmelidir.