Ya hocam tam ilaclar etkisini gostermis ufacikta olsa ozguven kazanmisim bi adim atmisim bu hastaligi yenmek icin ama biseyler ters gidiyor . Simdi hocam bi problem vardi telle ilgili gittim adamla konusmaya yolda ilerlerken heyecanlaniyorum ama eskisi kadar degil oyle cok ufak neyse gird mazaya abi boyle boyle derdimi anlattim adam yuzume bakmadi bile o an oyle utandim oyle cekindim oylesine asalanmislik duygusu hisssettimki oracikta olmek istesim biraz olsun umudum vardi artik oda yok kalmadi. Neyse eve geliyorum miralim cok bozuk adamin biri benle dalga geciyor adam beni tanimasa bile yuzume bakinca anladi herseyi e bende nedeyim adama moral bozuk umut sifir hastalik var bisey diyemedim heyecanlandim korktum asalanmis gibi hissettim . İste hocam kucuk bir umudum vardi hepsi yarimm saatte bu hale geldi ne yapacam bilemiyorum yol gisterin bana deyinki sunu yap olurum yine yaparim hastaligi yenmek icin ..:((
Şimdi birden herşeyin tamamen değişmesi beklemek çok gerçekçi olmaz. Burada odaklanman gereken nokta senin gidip o telefon dukkanında derdını anlatabilmen. Sorun dışarıda ki insanların davranışları değil, sorun senin dukkana gidip derdini anlatamaman. Ama sen suan bır adım atmıssın ve bu iyi bir gelişme zamanla bu adımları artırırsan kendıne olan guvenın daha da artacaktır. Bu yasamıs oldugun deneyım bır başarısızlık degıl basarıya giden yolda attığın adımlardan bır tanesıdır. Şimdi başarıya bir adım daha yaklaştın yapman gereken kontrol edebileceğin şeyleri iyi ayırt edebilmen dükkan sahibinin davranışlarını sen kontrol edemezsin ama kendi davranışlarını ve düşüncelerini kontrol edebilirsin. Odak noktan senın davranısların olursa daha önemli adımlar atabilirsin, eğer odak noktan dışarıda ki insanlar olursa onları değiştirmek neredeyse imkansız ve başarısız olduğunu düşüneceksin.