sigara bırakma

Merhaba Aslı Hanım, Bütün bağımlılıkların altında yatan nedenlerin psikolojik olduğu bilinen bir gerçekliktir ve bu sorunlar çözüme kavuşmadan kalıcı bir başarı elde etmek de oldukça zor olduğunu kabullenmek gerekir. Bir ay bırakabiliyor olmanız iradenizin oldukça güçlü olduğunu gösterir. Ancak bir veya on yılda da bıraksanız bu alışkanlığınızı ağır geçirdiğiniz sıkıntılı bir süreçte tekrar kaldığınız yerden başlama riskiniz yüksektir. Bu nedenle bir kere keyif verici maddeye bağlanan birinin aslında ömür boyu bağımlılığa yatkın olduğu göz önünde bulundurulmalı ve buna göre tutum geliştirilmelidir. Bir bağımlılık olan sigarayı bıraktığınızda başka bir bağımlılık türü olan yemeye yöneliyorsunuz onu da başarsanız bir başka bağımlılık türüne yönelme riskiniz olduğunu unutmamalısınız. Ne yapmalısınız? Bunu çok istiyorsanız eğer öncelikle sigara içmediğinizde yemeye yada başka bir eğlenceye yönelmemelisiniz, bu durum sizi oldukça zorlayacaktır, bu zor durumun içinde ne olursa olsun kalmayı başarabilmelisiniz. Kendinizi değersiz, mutsuz yada bir hiçmiş gibi hissedebilirsiniz içinizden ağlama isteği gelebilir, hayatın boş ve anlamsız olduğunu hissedebilirsiniz, ilişkiler tatsız tuzsuz gelebilir rüyalarınızda kabuslar yaşayabilirsiniz kısacası bu süreçte iliğinize kadar dibi yaşayabilirsiniz yine de vazgeçmemelisiniz. Bütün bu süreçte hissettiğiniz duygularda kalıp onları tüketmeyi ve tekrardan harmanlamayı başarabilirseniz her türlü bağımlılıkta kurtulabilirsiniz diyebilirim, yok bu çok zor olur diyorsanız bir profesyonelden destek alınız derim. Saygılarımla

Merhaba Aslı Hanım, Bu sürecin ne kadar devam edeceğini sizin iç dünyanız ve içsel süreçleriniz, taşıdığınız travmaların duygusal yükleri ve bu yüklerden kurtulma serüvenininiz belirler. Bu ne demektir? Bu süreçte içine düştüğünüz en güçlü duyguyu mesela değersizlik duygusunu ele alalım. Her şeyden önemlisi bu duyguyu hissettiğiniz ya da birileri tarafından size hissettirdiği an bu duyguda kalabilmeyi başarabilmelisiniz. Kendinizi bu duygudan kurtarmak için bir şeyler yapma ihtiyacı hissedeceksiniz birilerine bu duyguyu yüklemek yada sigara içmek ve başka bir rahatlama eyleminde bulunmak gibi. Bunu yapmadığınız taktirde değersizlik duygusunu yaşama şansını yakalayacaksınız, bunu yaşadıkça değersizlik duygusu ile ilgili gündelik hayattan olduğu kadar ergenlik ve erken çocukluk hayatınızdan da bu duyguyu içeren anılar gelecektir zihninize. Bu anıları gözden geçirip o dönemlerde yaşadığınız duygunun aslında ergenlikte ve gündelik hayatta da yaşanan aydı duygu olduğunun farkına varacaksınız. Bütün bunlardan sonra duygunun size neden ve nasıl yüklendiğini bulmalı ve duygunun size ait olup olmadığını bulmalısınız. Bu şu demek. Doğduğumuz andan itibaren bazen hayatta yetersiz ve başarısız oluruz bu normal bir durumdur ancak bu durum bakıcılarımız ve ebeveynlerimize göre her zaman böyle değildir ve bazen çocuğun bu durumları kabullenilemez. İşte o zaman ebeveynlerin veya bakıcıların yetersizlik ve değersizlik duygusu çocuğa geçer, çocuk kendisini yetersiz ve değersiz hisseder. Peki ne yapmalı? Bu noktada duygunun başkasına ait olduğunun farkına varılmalı ve "bu duygu bana ait değil başkasına ait" telkininde bulunulmalı. Bazen de bu duygu çocuğa ait olabilir, yani her çocuğun başarısız ve yetersiz olduğu anıları vardır o anılarda değersiz hissetmiş olabilir o durumda sadece duyguda ve anılarda kalması o duyguyu tüketmesine yeterli olacaktır. Bu aşamalardan geçince kişi kendini yetişkin haliyle yeniden değerlendirip kendine değer kazandırmalı ve kendiyle barışık duruma gelmeli. Bu sürecin sonunda kazanacağı içsel dinginlik ve huzur sonucunda hayatın kendine getirdiği zorlu ve sıkıntılı anlarında kişi artık bağımlılık yapan rahatlatıcı ve uyuşturucu maddelere yönelme isteği duymayacaktır. Düştüğü her duygu için bu süreç işletilmeli yine de bu süreç bu kadar basit olmayabilir ve kişiye göre farklı zamanlar gerektirebilir. Saygılarımla