Mutsuzluk

merhaba Nilgün hanım. yaklaşık 1 aydır ne düzenli uyuyabiliyorum ne arkadaşlarımla konuşmak istiyorum ne de yataktan çıkmak istiyorum. İstanbul teknikte mimarlık okuyorum. samsunda yaşıyorum.okula bu sene başladım yeni insanlarla tanıştım ama hiç birini sevemiyorum herkes ama herkes itici geliyor. eski arkadaşlarımla görüşmeyi bilerek isteyerek reddediyorum. sürekli mutsuzum. fazla kilolarımdan dolayı kendimi sevmiyorum. (bu kiloları her üzüntümü yiyerek bastırma hastalığıma borçluyum!) hoşlandığım birisi (onunda benden hoşlandığını sanmışım!) evli çıktı ve ilk kendimi herşeyden soyutlayışım böyle başladı. hiçbir şeyden zevk almamaya başladım. ailemle ,eve 4 aydan sonra ilk defa geldiğim halde daha az görüşüyorum. odamdan çıkmamayı tercih ediyorum. 20 yaşındayım ve bu yazdıklarım ergence gelebilir. farkındayım ne yaptımsa durumumu düzeltemedim. depresyon mu bunun adı bilmiyorum ama ilk defa bu kadar uzun zamandır mutsuzum. herşeye karşı duyarısızım. bu zamana kadar her düşüşümde daha hırslı kalkar ve saldırırdım hayata. ama şimdi tüm pencerelerimi kapatmış karanlıkta oturuyorum.arkadaşlarım bana ölü demeye başladı. hastaneye gitmemi önermeyin nolur. ablamı 2 sene önce kaybettık. bitkisel hayattaydı 15 sene boyunca. çocukluğum bu yüzden hastanelerde geçti.ya da hastane yollarından annemin dönmesini beklemekle. Herşey için teşekkür ederim. sağlıklı kalın.