esra hanım merhabalar.benim oğlum şu anda tam 26 aylık.apartman hayatından

esra hanım merhabalar.benim oğlum şu anda tam 26 aylık.apartman hayatından dolayı ve şu dönemlerden yayılan domuz giribi korkusundan dolayı evden fazla dışarı çıkmıyoruz.ve sürekli evde bulunduğumuz için çocuğumuza hem hayvan sevgisini aşılamak hemde minik bir dostu olması adına bir köpek aldık.oğlum evde köpeğiyle okadar mutluki size anlatmam mümkün değil.ama arkadaş ortamına girdiğinde bi o kadar da mutsuz.arkadaşları çağırdıklarında ellerini yüzüne kapatıp bi köşeye çekilip içini çekiyo,kendi odasına gidip örtüsüne sarılp emziğini takıp yerde yatıyor en son bu davranışı bugün gelen bir arkadaşımızın kızına sergiledi ve bir anne olarak çok endişe duymaya başladım.daha bir kaç kelime hariç konuşamıyorda.acaba bunlar bir asosyallik belirtisimi değilsede acaba ne.kendi psikolojimde çocuğun bu durumuna üzülmekle bozulmaya başladı.kendinden büyüklere karşı inanılmaz sevecen tanımadığı kimsenin bile kucağıan gidip kahkahalar atarken kendi yaşıtlarından adete nefret ediyo.lütfen yardımcı...