Efendim merhaba. 25 yaşındayım ist'da babanemle yaşıyorum. 6 yıllık bir
Efendim merhaba. 25 yaşındayım ist'da babanemle yaşıyorum. 6 yıllık bir ilişkim var. 90 dk mesafedeyiz, kendisi kocaelinde. Adı Elif. Hayallerimiz vardı. Evlenip 3'ümüz otururuz diyorduk taa ki 2 yıl önce annesinin trafik kazasında komple felç kalmasına kadar. O tarihten sonra kızın 1 yılı hastanelerde geçti. Bende destek olabildiğim kadar oldum. Daha sonrada evde annesiyle oturmaktan bunaldı ve bir bakıcı tutuldu. Kendisi de bir işe girdi. Akşam işten gelince bakıcı gidiyor ve anneye bakmaya devam. Bir ablası var, evli çocuklu pek ilgilenemiyor. Babası desen uyuşuk, pasif bir adam. Bende o sıra askere gittim ayrı kaldık geldim derken artık işi, annesi, ve ev işlerinden çıkamıyor görüşemiyoruz, sigaraya başlamış! Evlilik mevlilik yapamayacağını, beni ve hiçbişeyi istemediğini söylüyor ve bana bomboş bakıyor! Bende 2 gündür aramıyorum. Ama çok seviyorum ve herşeyiyle kabullenmeye razıyım! Mühendisim, iş arıyorum. Onu nasıl geri kazanabilirim ve nerden başlamalıyım bilmiyorum. Çaresizim!
Sayın Atık, Kız arkadaşınızın sizinle ilişkisini bitirmek istemesi annesinin durumundan dolayı ise, onun kaygılarını gerçek anlamda anladığınızı ve mantıklı gerekçelerle size güvenebileceğini hissettirmeniz gerekebilir. Onu sevdiğinizi söylüyorsunuz ama aynı zamanda işsizsiniz. Kız arkadaşınız daha gerçekçi davranmaya çalışıyor olabilir mi? Bu konu öyle ""Güzin Abla"" tavsiyeleriyle çözülmemesi gereken bir konu gibi duruyor. Bu nedenle psikolojik destek almanızı öneririm.
