Depresyon

Merhaba, yine ben. Kendimde bir şey fark ettim. Düşüncelerimi saplantı haline getirmiş gibiyim, kafamın içinde çıkmıyor, sürekli düşünce ve sorgulama içerisindeyim. Ama cevapsız bir düşünce. Hayatımda değer verdiğim 3 kişiyi kaybettim, 1.si eski sevgilim, değer verdim sonucunu gördüm, 2.si kuzenimi trafik kazasında kaybettim, bu durum beni çok derinden etkiledi. 3.sü arkadaşım, oda sırtını döndü bana. Sürekli kaybediyorum. Kendime olan inancımı ve hayata olan inancımı kaybettim. Ne kadar iyi düşündüysem, karşılığını kötü sonuçla aldım. Güvenebileceğim tek bir arkadaşım vardı, o da gitti. Ve ben hala onu kazanma çabasındayım, sonucu olmadan. Kabullenmekte zorlanıyorum bazen. Kendimi toparlayamıyorum, alkole bağımlı gibi oldum, Hayatımı düzene koymak istiyorum artık, sadece kendimi düşünmek istiyorum, sadece kendim için yaşadığımı bilmek istiyorum. Sizce kafamdaki düşünceler beni, kötüye mi götürüyor? Beynimin içinde saplantı haline mi getirmişim. Arkadaşım en son kurtul şu hastalıklı halinden ve paranoyak olmuşsun demişti. Acaba gerçekten öyle biri miyim ben, öyle mi yansıtıyorum kendimi?