Kendinden Vazgecme
Merhaba melda hanim, 2 yil once annemi kanserden 4 yilik bir surec sonucu kaybettim. O zamana kadar hayatimda her seyi kontrol edebildigimi, ve hayatima istedigim sekilde yon verebildigimi dusunurdum biraz da mukemmeliyetci bir insanim. Annemi kaybettigim donemde yurt disinda ikinci lisans egitimimden mezun olmak uzereydim ve kariyer yaptigim bir isim vardi. Ancak bir cok seyi annemin iyilesmesine ve sonrasina planlamistim dogal olarak. Fakat annemi kaybedince tum planlarim altust oldu. Ve hayatta artik uzun donemli planlar yapmamaya basladim eskisi gibi kontrolcu olmayi da ister istemez azalttim. Bu yil basinda askerligimi de tamamladim ancak icimde hayata yeniden baslamak ve bir seyleri basarmak konusunda gerekli olan heyecani, istegi ve gucu bulamiyorum. Sevinclerim hep sahteymis gibi hissediyorum. Olmeyi istemek gibi anlamayin oyle bir dusuncem olmadi, kendimi ve psikolojimi o kadar bozuk hissetmiyorum ama cidden olmekten korkmuyorum cunku hayata bir renk katamiyorum su halimle. Bir arkadasimla oturup konusurken soyle demisti bana sen kendinden cok vazgecmissin, bunu duzelt once. Siz ne yapmami onerirsiniz ? Acaba su an calismiyor olmam da bunda etkili midir ? Hayattan tekrar haz duymam ve yasama enerjimi geri kazanmam icin ne yapmaliyim? Simdiden cok tesekkurler, iyi bayramlar.
Merhaba, insanların psikolojilerine birinci dereceden yakınların kaybı ve ölüm cok yogun bir sekilde etki eder, özellikle anne kaybı cok önemli, uzak akrabalar icin yas sonrasında biraz daha kısa toparlanma olurken en yakınlar icin 6 ay icerisinde gunluk yasama donup calısmanın olmasını rutin hayatı devam ettirebilmeyi bekleriz toparlanma olmadıgında yasın uzadıgını dusunuruz ve bu yas zaman zaman depresyona donebilir, sizdeki durumun depresyon olup olmadıgı iyi bir sekilde degerlendirilmeli, sonrasında da aslında hep var olan sizin yasamınızı bozan dusuncelerinizle bilissel yeniden yapılandırma yontemleri ile psikoterapilerle calısılmalı, su an ise baslamanız günlük yasama donmek icin iyi bir yol ama yinede var olan problemi yok saymak gibi, ozetle ise baslayıp calısın ama problemlerinizin de ustesinden gelebilmek icin destek alın, bunlar sizin gözunuzu korkutan surecler olmasın, insanlar psikoterapileri cok mesakatli maliyetli seyler olarak algılayabiliyor ve kendiliginden gecmesini isteyebiliyor ancak ne yazıkki kendiliginden gecmiyor, zaten gecmisten beri varolan bir problem mükemmeliyetcilik ve sonrasında travmatik bir yasam olayı ile aslında daha fazla size zorluk cıkartıyor, size yardımcı olabilirim iletisim adreslerimden bana ulasabilirsinz.
