Başım alıp çıksam bir yüce dağa

Merhaba Hocam, Uzun zamandır psikolojik sorunlar yaşıyorum. Artık bağzı durumlar aşırı bir kemikleşme gösterdi. Zeki ve öğrenme delisi bir insanım. Becerikli ve yaratıcı yönüm öğrenme isteğim beni kamçılıyor. Fakat nedense harekete geçemiyorum. Aylardır odamdan dışarı adım atmadım. İşe gidiyorum fakat akşamları geldiğimde yine aynı. Telefonlara bakmak kimseyle konuşmak gelmiyor içimden. Uzun zamandır borçlarımla boğuşuyorum. Eskiden hissettiğim güven, sevgi, bağlılık gibi duygular bir bir ölüp gitti hocam. Biri ile konuşurken yanlış anlaşılmasam 'ben böyle düşünürdüm' deyip saçma sapan ikilemlere düşüyorum. İçimden hiçbir şey gelmiyor olduğum odada bir ömrümü geçiriyorum da dönüp camdan dahi bakmaya cesaretim kalmadı. Yerli yersiz korkular sarıyor içimi. Kendimle kavga ediyorum. Kendimi işe yaramaz başarısız ve sürekli suçlanıyor düşüncesinden kendimi alamıyorum. Kötü bir şey yapmasam dahi hata etmiş gibi bazen hareket ediyorum. Sokakda dolaşırken insanlar sanki hepsi bana bakıp hatamı kolluyorlar ve hata yaptığım an üzerime hücum edecekler gibi geliyor. Hocam böyle daha ne kadar yaşayabilirim? Bir dönem antipsikotikler kullandım. Bu durumun sonu ne olur. İmkanım da yok tedavi olamıyorum. Hastamıyım yokda herkes böylemi onu da bilmiyorum. Korkuyorum Sevgili Hocam ne olacağım bilmiyorum. Belirsizlik daha da korkutuyor. Artık hayatıma kendime eşime dostuma bir teşhis koyamıyorum.